S.W.A.T.
Recensie

S.W.A.T. (2003)

S.W.A.T.[/i] is vooral een heleboel dingen [i]niet[/i]: het is geen originele film, en hij is niet bovengemiddeld stijlvol, hard of grappig. Aan de andere kant is de film ook geen belediging voor de intelligentie van de kijker; het is geen slecht gemaakte

in Recensies
Leestijd: 3 min 51 sec
Regie: Clark Johnson Cast: Samuel L. Jackson (Sgt. Dan 'Hondo' Harrelson)
Colin Farrell (Jim Street) Michelle Rodriguez, LL Cool J, Josh Charles e.a.

Zouden S.W.A.T.-leden in het echt ook steevast ‘let’s rock and roll’ of ‘mount up’ tegen elkaar zeggen voordat ze in actie komen? Vast wel; zij kijken tenslotte ook films en zijn dus, net als iedere volwassen westerling, hun halve leven gehersenspoeld met politiefilms waarin dit soort clichés welig tieren. En het feit dat de bikkels uit het Special Weapons And Tactics-team in deze film voornamelijk met elkaar communiceren via snedige oneliners, zal ook wel uit het leven gegrepen zijn. ‘Life imitating art’: je ziet het ook bij de gangsta-rappers die hun leven modelleren naar Tony Montana, dus waarom niet bij de speciale eenheden waaraan zoveel films zijn gewijd? Dat is de invloed van de Hollywoodse actiecanon, waaraan deze film braaf en zonder veel inspiratie zijn bijdrage levert.

De leukste scène uit S.W.A.T. is die waarin het kersverse team dat door oude rot Hondo Harrelson (Samuel L. Jackson) is samengesteld, eindexamen moet doen door een einde te maken aan de gefingeerde kaping van een vliegtuig. Zonder opgemerkt te worden moeten ze aan boord komen van het toestel, waar andere S.W.A.T.-leden voor kaper spelen en hun bordkartonnen gijzelaars onder schot houden. Binnen enkele minuten nadat ze zijn gebriefd moet een aanvalsplan zijn opgesteld en uitgevoerd, en de vindingrijkheid en snelheid waarmee het team slaagt voor de test maakt de onderneming spannend om naar te kijken.
Kllinkt niet bepaald vernieuwend, zo’n scène. Toch steekt hij nog enigszins af tegen de rest van de film, die echt strikt volgens het boekje is gemaakt. We hebben een natuurtalent (Colin Farrell), dat buiten zijn schuld om op slechte voet komt te staan met de bureaucratische baas van zijn eenheid, en wordt gedegradeerd tot een baan in de wapenkamer. We hebben de legendarische oude teamleider, die natuurlijk al lang op slechte voet stond met voornoemde baas maar toch nog één laatste kans krijgt om een team samen te stellen. Het oog van de veteraan heeft maar een halve blik nodig om het natuurtalent (een ex-Navy SEAL, jawel) te herkennen en hij besluit hem tot spil te maken van zijn nieuwe team, dat verder zal bestaan uit een vrouw die haar mannetje staat, een semi-redneck die de pik heeft op het natuurtalent, een toegewijde zwarte ‘gewone’ politieagent, en een teamlid dat op het eerste gezicht geen speciale functie heeft in het verhaal (maar dat wordt later netjes rechtgezet). Het is een team van misfits, die onder de bezielende leiding van de onorthodoxe Hondo boven zichzelf uitstijgen.

Ze zijn nog niet van school af, of ze worden al belast met de begeleiding van een zojuist gevangen internationale gangster (ditmaal met een Franse achtergrond; je kan tenslotte niet met Zuid-Amerikanen of Russen blijven aankomen). Deze schurk annex fotomodel looft publiekelijk honderd miljoen dollar uit aan wie hem ook uit de klauwen van Justitie weet te bevrijden. We zien de hele gangstergemeenschap van L.A. (had ik er nog bij moeten zeggen dat het zich allemaal in Los Angeles afspeelt?) haar oren spitsen: dat klinkt als een prima voorstel! Gek genoeg zien we verderop in de film erg weinig terug van al die gangsters; de echte dreiging komt van een andere, nog meer voor de hand liggende kant. De climax bestaat uit een spectaculaire bevrijdingspoging, waarvoor een mooie stunt wordt uitgehaald met een privé-jet, en het obligate eindgevecht tussen Colin Farrell en de slechterik. Hierbij wordt, zoals het hoort, voorbijgegaan aan de kans om de bad guy simpelweg neer te schieten en in te rekenen. Weg met dat pistool, een 'mano a mano' tot de dood is wat wij willen zien!

S.W.A.T. is vooral een heleboel dingen niet: het is geen originele film, en hij is niet bovengemiddeld stijlvol, hard of grappig. Aan de andere kant is de film ook geen belediging voor de intelligentie van de kijker (zoals Bad Boys II dat was); het is geen slecht gemaakte film. En als je dan toch de ‘old school veteraan’ en het ‘streetsmart natuurtalent’ weer van stal wil halen, kun je het een stuk slechter doen dan met Samuel L. Jackson en Colin Farrell.
Het advies aan de kijkers: ga hiervoor niet naar de bioscoop, wacht tot hij op DVD verschijnt. Wacht vervolgens tot hij uit de dagverhuur is, en huur hem dan alleen als je behoefte hebt aan een vakkundig gemaakte no-brainer, voor bij een pizza en een biertje. Zo is S.W.A.T. prima te genieten.