Recensie

Red Sparrow (2018)

Spannende spionagethriller waarin Jennifer Lawrence de macht over haar lichaam terugwint.

in Recensies
Leestijd: 2 min 40 sec
Regie: Francis Lawrence | Cast: Jennifer Lawrence (Dominika Egorova), Matthias Schoenaerts (Vanya Egorov), Joel Edgerton (Nate Nash), Charlotte Rampling (Matron), Jeremy Irons (General Korchnoi), Thekla Reuten (Marta), e.a. | Speelduur: 140 minuten | Jaar: 2018

Red Sparrow is een ouderwets spionageverhaal vol verraad, twists, dubbelspel en dubieuze accenten. Red Sparrow speelt zich bijna volledig af in Rusland en Oost-Europa, maar vrijwel alle personages worden vertolkt door niet-Russen die Engels met een Russisch accent spreken. Dit geeft aan wat voor soort film je kunt verwachten: niet de nuances van John Le Carré of de serie The Americans, maar een simplistische doch vermakelijke spionagethriller. Jennifer Lawrence maakt ondanks haar onregelmatige accent indruk als spionne, die een uitbuitend patriarchaal systeem overleeft en bespeelt.

Lawrence speelt Dominika Egorova, een veelbelovende danseres in het wereldberoemde Bolsjojballet, die haar hele leven al voor het dansen leeft, maar haar carrière onverwacht vaarwel moet zeggen. Gemanipuleerd door haar enge oom Vanya Egorov, gaat ze voor hem werken om de goede verzorging van haar zieke moeder te verzekeren. Oom Vanya is een hoge pief in de SVR, de Russische tegenhanger van de CIA. Dominika wordt opgeleid tot een Sparrow, speciale spionnen die buitenlandse geheimen verkrijgen door middel van verleiding. Eigenlijk verzet ze zich voortdurend tegen het opgeven van haar lichaam en geest, maar toch begint ze al snel aan haar eerste missie: het ontmaskeren van een hooggeplaatste mol binnen de SVR, door 'het vertrouwen te winnen' van diens contact bij de CIA.

De casting van Jennifer Lawrence speelt in op haar publieke leven als filmster. Enkele jaren geleden werd haar telefoon (en die van vele anderen) gehackt en werden naaktfoto's over het internet verspreid. In interviews geeft ze nu aan dat de naaktscène in Red Sparrow een manier was om weer zelf macht te krijgen over haar lichaam en hoe daar naar gekeken werd. Niet toevallig is het een scène waarin zij zich op de Sparrow-school ontkleedt voor een man (en een hele klas rekruten), die haar daarvoor nog probeerde te verkrachten. Maar nu neemt zij de balans in de machtsverhouding over, want de man krijgt hem niet omhoog als zij zich vrijwillig aanbiedt.

Vervolgens wordt hij afgevoerd, want dergelijke zwakte wordt niet getolereerd op de school. Het is het begin van hoe Dominika, die alles kwijt leek te zijn, inclusief zichzelf, het patriarchale systeem waarin ze leeft voor zichzelf begint te gebruiken. De omstandigheden dwongen haar om zich fysiek, mentaal en seksueel te laten gebruiken in 'het landsbelang'(maar eigenlijk voor die vieze oom), maar langzamerhand vindt ze haar eigenwaarde en de macht over haar lichaam en geest weer terug, waarmee ze zich kan wreken op de mannen in haar leven.

Dit maakt Red Sparrow tot een onverwacht interessante spionagethriller, die meer te bieden heeft dan de ietwat clichématige doch spannende twists en de typische spionageoperaties vol verraad, leugens en de overdracht van documenten. De specifieke onderdelen van dat verhaal gaan zo snel voorbij dat er weinig gewicht aan kan gegeven worden, waardoor je nooit helemaal weet waar je aan toe bent. Behalve bij Lawrence, die subtiel aan het publiek communiceert wat ze denkt en voelt, terwijl de mensen van de CIA en de SRV daar nooit helemaal zeker van kunnen zijn.