Recensie

The Hunt [VOD] (2020)

Satirische actiehorrorfilm neemt de Amerikaanse elite op de korrel en schiet af en toe met scherp.

in Recensies
Leestijd: 2 min 41 sec
Regie: Craig Zobel | Scenario: Nick Cuse en Damon Lindelof | Cast: Betty Gilpin (Crystal), Hilary Swank (Athena), Ethan Suplee ((Shut the F**k Up) Gary), Christopher Berry (Target), Wayne Duvall (Don), Emma Roberts (Yoga Pants), e.a. | Speelduur: 90 minuten | Jaar: 2020

Universal Pictures ontkent, maar het gerucht gaat dat The Hunt aanvankelijk de prikkelende werktitel Red State vs. Blue State zou hebben gehad. 'Red' verwijst naar de republikeinen en 'blue' naar de democraten. Hoe zorg je ervoor dat het tussen deze twee partijen daadwerkelijk tot een clash komt? Simpel: gooi wat wapens in de strijd!

In The Hunt wordt de jacht geopend op een stel rechtse Amerikanen. En die voldoen keurig aan alle clichés: het zijn domme, racistische boerenpummels die een truckerspet dragen en een matje of een bierbuik hebben. Ze worden hier 'deplorables' (betreurenswaardigen) genoemd; een woord dat Hilary Clinton een paar jaar geleden ook al eens gebruikte om Trump-aanhangers te labelen. Dan kun je natuurlijk een reactie van een zeker persoon uit het Witte Huis verwachten.

President Donald Trump maakte ruim vóór de release van de film duidelijk dat hij niets van The Hunt moest weten en plaatste een paar boze berichtjes op Twitter. Waarom? Begrijpt hij niet wat satire inhoudt? Alles in deze film is een uitvergroting van de werkelijkheid, bedoeld om de draak te steken met zowel links als rechts. Je zou zelfs kunnen stellen dat de conservatieve Amerikanen er hier als 'underdogs' ietsjes beter van afkomen dan de figuren van de linkse kerk. Want de leden van die laatstgenoemde groep openen als eerste het vuur en voelen derhalve als de boosdoeners.

The Hunt is een satirische actiehorrorfilm die vooral de elite op de korrel neemt, en weet af en toe met scherp te schieten. Vooral de scènes waarin de personages elkaar keer op keer verbeteren - uit angst om níét politiekcorrect over te komen - zijn hilarisch. Deze momenten leveren grappige oneliners op ("Don't you First Amendment me!") en delen tevens een knauw uit aan het vermoeiende maatschappelijke debat dat ook in ons eigen land een voet aan de grond heeft gekregen.

Daar staat tegenover dat de flauwheidsmeter ook vaak in het rood doorschiet. Zo prikt iemand het oog van een ander uit met een balpen, belandt een hoofd onder het achterwiel van een auto, en valt een meisje tot twee keer aan toe in een kuil met metalen spiesen. Zulke momenten doen denken aan de absurde flashbackscènes uit Family Guy, maar dan in speelfilmvorm. Soms even leuk, maar je hebt er niet altijd zin in.

De casting van actrice Betty Gilpin (bekend van de tv-serie Glow) is een aardige zet. Haar personage, Crystal, doet een beetje wereldvreemd aan, terwijl ze met een glazige blik een verhaal vertelt over een haas en een schildpad die met elkaar wedijveren. Deze stoere heldin is totaal niet geïnteresseerd in de reden dat andere mensen op haar schieten. Ze weet alleen dat ze zal terugschieten als het zover komt. Alsof de makers van The Hunt daarmee proberen te communiceren dat je de politieke polarisatie in de Verenigde Staten maar beter van een afstandje kunt gadeslaan. Met een cynisch glimlachje.


The Hunt is vanaf 21 mei te zien via video on demand (diverse aanbieders).