Als setting voor een romantische komedie is Koeweit wel een van de laatste landen die je verwacht. Toch is het juist dit steenrijke oliestaatje waar de romkom Honeymoonisch zich (deels) afspeelt. Maar wat daarin voor humoristisch en romantisch moet doorgaan komt in deze westerse ogen op z'n zachtst gezegd nogal vervreemdend en achterhaald over.
Honeymoonish mag dan een niet alledaagse setting hebben, voor het plot hebben de makers geen enkele moeite gedaan iets origineels te bedenken. Het is namelijk de zoveelste variant op het aloude enemies-to-lovers verhaal. In dit geval zijn dit Noor en Hamad. Eerstgenoemde is een hippe fitnessinstructrice die met smart zit te wachten op een huwelijksaanzoek van haar vriendje Youssef. In plaats daarvan knijpt die er met een smoes tussenuit om in het geheim met iemand anders te trouwen.
De beste manier om wraak op hem te nemen, is volgens Noor om zo snel mogelijk met iemand anders te trouwen en haar beste vriendin Amal wil haar wel even koppelen. Intussen heeft Hamad een heel andere reden om acuut een bruid te vinden. Zijn vader, tevens CEO van de multinational waarvoor Hamad werkt, dreigt hem te onterven als hij niet binnen een maand getrouwd is én een echo van een aanstaande kleinzoon kan tonen. Inderdaad, pa heeft zelfs eisen voor het geslacht.
Op verzoek van Noor gaan ze meteen op huwelijksreis naar Beiroet, want zij weet intussen dat haar ex Youssef daar ook rondscharrelt met zijn nieuwe bruid. Eenmaal in Beiroet heeft Hamad andere zorgen: zijn tante heeft hem namelijk laten weten dat zijn moeder vroeger mogelijk ook Noor tijdens het babysitten borstvoeding heeft gegeven. Als dit vijf keer is gebeurd ben je blijkbaar volgens Islamitisch gebruik melk-broer-en-zus en is het huwelijk onwettig.
Dit moet dan allerlei komische situaties opleveren, maar in plaats daarvan proberen de makers alle gedateerde romkomclichés van de vorige eeuw af te vinken. Dit zou nog niet eens zo erg zijn als Honeymoonish enigszins toonvast was of de personages zich consequent zouden gedragen. Maar het ene moment gedragen ze zich respectvol en flirterig naar elkaar, het volgende moment zijn ze aan het bekvechten om niets en vliegen de glazen door de honeymoonsuite.
Het is ook duidelijk dat makers van Honeymoonish de conservatieve doelgroep van deze film niet voor het hoofd willen stoten, want de grappen blijven vooral tam en zedelijk. De film geeft een beperkte blik in de cultuur van het rijke deel van het Midden-Oosten, maar een Westerse kijker zal vooral zijn wenkbrauwen fronsen. Het voelt daarom alsof de film gevangen zit tussen die twee werelden omdat het tegelijkertijd probeert zo modern mogelijk te ogen.
Want ondanks de ouderwetse humor moet gezegd worden dat Honeymoonish er gelikt uitziet. Regisseur Elie Semaan hanteert een flitsende montage met kundige shots zodat je soms het idee hebt dat je naar een promo-filmpje van met name Beiroet zit te kijken. Honeymoonish mag dan een bespottelijk plot hebben, aan alles zie dat de film vakkundig gemaakt is. Het acteerwerk van de hoofdrolspelers is prima en zelfs geloofwaardig te noemen. Wellicht kun je Honeymoonish maar beter als een open sollicitatie van de makers richting Hollywood beschouwen.
Honeymoonish is te zien bij Netflix.
