The Muppets
Recensie

The Muppets (2011)

De Muppets maken een glorieuze comeback.

in Recensies
Leestijd: 2 min 59 sec
Regie: James Bobin | Cast: Jason Segel (Gary), Amy Adams (Mary), Chris Cooper (Tex Richman), Kermit de Kikkier (zichzelf), Miss Piggy (zichzelf), Fozzie (zichzelf), Gonzo (zichzelf), Animal (zichzelf), e.a. Speelduur: 103 minuten | Jaar: 2011   

Toen bekend werd dat Jason Segel een scenario zou gaan schrijven voor een nieuwe Muppetfilm, waren de meningen verdeeld. De Muppets zijn erg geliefd en veel mensen waren bang waren dat Segel ze zou proberen te moderniseren. Niemand zit immers te wachten op een CGI-versie van Kermit en Miss Piggy. Het was ook de vraag of mensen nog echt behoefte hadden aan een nieuwe film rond de vrolijke poppen. Zou het Segel lukken om nieuw leven in de franchise te blazen zonder Kermit en co hun ouderwetse charme te ontnemen?

Jason Segel nam niet alleen het voortouw bij het van de grond krijgen van The Muppets door het scenario te schrijven, maar is ook medeproducent en neemt de menselijke hoofdrol voor zijn rekening. Hij speelt Gary, die opgroeit met zijn broer Walter. Het enige verschil tussen hen is dat Gary een mens is en Walter een Muppet. Walter is de allergrootste fan van The Muppet Show en verafgoodt Kermit. Wanneer Gary en zijn vriendin Mary op vakantie gaan naar Hollywood, nemen ze Walter mee zodat hij een bezoekje kan brengen aan de Muppet Studios.

Bij de Muppet Studios komen ze van een koude kermis thuis. De gebouwen zijn verlaten, de Muppets nergens te bekennen. Walter hoort ook nog eens per toeval dat de rijke oliemagnaat Tex Richman van plan is de studio af te breken om er naar olie te kunnen boren. Walter gelooft niet dat Kermit en zijn vrienden dat willen laten gebeuren en zoekt alle Muppets bij elkaar. Een muzikale telemarathon moet genoeg geld opbrengen om de studio terug te kunnen kopen, maar overal krijgen ze te horen dat de huidige tv-markt niet op hen zit te wachten.

Het verhaal van The Muppets is heel simpel, maar wordt op heerlijke wijze ingevuld. Humor en cynisme gaan hand in hand, met hier en daar een melancholieke noot. Het knappe van het verhaal is dat het de oude gloriedagen van de Muppets doet herleven en een eerbetoon brengt aan die vervlogen tijden, maar tegelijkertijd heel eigentijds en vers is. Naast het sterke scenario zijn ook de muzikale intermezzo’s dik in orde. Het openingsnummer ‘Life’s a Happy Song’ zet meteen de toon door ziekelijk vrolijk, maar tegelijkertijd zeer aanstekelijk te zijn. ‘Pictures in My Head’, gezongen door Kermit, bezorgt je daarentegen een brok in de keel. Er komt zelfs een Muppetversie van Nirvana's ‘Smells Like Teen Spirit’ langs en ‘The Rainbow Connection’ is vandaag de dag nog net zo sterk als in 1979, toen het in de allereerste Muppetfilm door Kermit en co ten gehore werd gebracht. Een hoogtepunt vormt het nummer ‘Man or Muppet’ dat geheid nog dagenlang tot vervelends toe in je hoofd zal blijven zitten. Niet voor niets heeft dit nummer een Oscarnominatie te pakken voor beste originele song. Bij de uitvoering van dit nummer is ook nog een leuk rolletje voor Jim Parsons (Sheldon uit The Big Bang Theory) weggelegd, een van de vele cameo's die de film rijk is.

De film speelt in op de vraag die veel mensen zullen hebben: zijn de Muppets niet passé? Met The Muppets is het antwoord daarop een triomfantelijk 'nee'. Vanaf het eerste openingsnummer tot het happy end is duidelijk dat er niks stoffigs is aan de Muppets. Sterker nog, meer Muppetfilms mogen hier zeker op volgen. The Muppets is nu al dé feelgoodmovie van 2012. Een film waar Jim Henson absoluut trots op zou zijn geweest.