Cars 2
Recensie

Cars 2 (2011)

Teleurstellend vervolgdeel is eerder een doorsnee spionagethriller dan de warme Pixarfilm waar iedereen op hoopte.

in Recensies
Leestijd: 2 min 6 sec
Regie: John Lasseter en Brad Lewis | Stemmencast: Owen Wilson (Lightning McQueen), Larry the Cable Guy (Mater), Michael Caine (Finn McMissile), Emily Mortimer (Holley Shiftwell), e.a. | Speelduur: 106 minuten | Jaar: 2011

In de regel zijn vervolgdelen slechter dan hun voorgangers. Pixar kwam vorig jaar met een van de uitzonderingen. Het derde deel in de Toy Story-reeks werd een van de beste animatiefilms die de studio voortbracht. Helaas is het vervolg op Cars, toch al een van de mindere Pixarfilms, ronduit teleurstellend.

Niet dat het eerste deel echt slecht was, maar hij kwam voor Pixarbegrippen gemakzuchtig en ondoordacht over. De nostalgische moraal stond af en toe haaks op de flitsend in beeld gebrachte, moderne races, waardoor de uiteindelijke boodschap lang niet zo overtuigend en verwarmend was als in andere Pixarfilms. Groot voordeel was dat de personages goed waren uitgewerkt en dat de film vol zat met slimme grappen en details.

Maar juist die pluspunten moeten nu regelmatig plaatsmaken voor meer visueel spektakel en moderne foefjes. Het resultaat is dat de balans nu helemaal zoek is. Cars 2 pleit opnieuw om vooral bij het oude te blijven en niet op uiterlijk af te gaan, maar is intussen een luidruchtige, visueel hoogstaande, hypermoderne actiefilm in 3D. Het hoofdverhaal is verschoven van Radiator Springs, het Amerikaanse dorpje waar de tijd lijkt te hebben stilgestaan, naar een wereld vol met spionnen, lichtreclames, gadgets en snelle auto’s. Al die vernieuwingen waar de film zich zo tegen wil afzetten, zijn nu zo’n belangrijk onderdeel van het verhaal geworden dat de boodschap hypocriet overkomt.

De sympathieke personages uit het eerste deel, oldtimers die vervlogen tijden doen herleven, moeten plaatsmaken voor spionnen van de geheime dienst die geen greintje humor of hartelijkheid uitstralen. Cars 2 gaat daarmee sterk lijken op een doorsnee spionagethriller. Dat idee is best leuk, aangezien alle mensen en dieren hier auto’s met ogen en monden zijn, maar veel schiet de film er niet mee op. De grappen komen dan ook nog steeds vanuit de oude personages, met name vanuit sleepwagen Mater, die aangezien wordt voor een geheim agent. Jammer genoeg is er met al die actie en spanning een stuk minder ruimte om te kunnen lachen.

Visueel gezien is Cars 2 uitstekend, met name de wervelende races in neonverlichte steden en zonnige bergdorpjes. Maar van Pixar mogen we inmiddels meer verwachten. Dit nieuwe verhaal, waarin schurken een milieuvriendelijke brandstof weten te manipuleren, heeft niet alleen een inconsistente, maar uiteindelijk ook een dubieuze moraal (blijkbaar kunnen we beter milieuonvriendelijk zijn) en is daarbuiten eigenlijk maar een saaie en voorspelbare spionagefilm.