Mother is de nieuwste film van Joon-ho Bong, het brein achter het vermakelijke The Host en het ijzersterke Memories of Murder waarmee hij internationaal naam maakte. Bong toonde zich in deze films een meester in het mengen van genres en het verfrissende gebruik van plottwists die écht verrassen en je op het puntje van je stoel houden. Met Mother zet hij deze winnende reeks voort: de film blijft tot het laatste moment intrigeren en geen moment is deze perfect uitgebalanceerde mix van misdaadkomedie, thriller, drama en mysterie voorspelbaar.
De Engelse woorden 'mother' en 'murder' worden vertaald naar het Koreaans hetzelfde gespeld. De Koreaanse titel Madeo suggereert dus beide betekenissen. Deze woordspeling is toepasselijk want Mother gaat over beide. De moeder is een naamloze weduwe wier leven om haar volwassen zoon draait, de achterlijke Do-jun over wie ze zich voortdurend zorgen maakt. De moord is die op een schoolmeisje dat dood op een dak gevonden wordt, waar ook een golfbal wordt aangetroffen met daarop de naam van Do-jun.
Do-jun kan zich niet meer herinneren wat er de bewuste nacht gebeurd is, maar de politie overtuigt hem toch een bekentenis te tekenen. Zijn moeder gaat vervolgens op een kruistocht om de echte moordenaar te vinden. Eerste verdachte is de vriend van Do-jun, die eerder ook al een klein vergrijp in de schoenen van Do-jun schoof. Maar hij is niet de enige mogelijkheid die de moeder tegenkomt. En dan is er ook nog altijd de vraag of Do-jun, hoe onschuldig en lief hij ook is, misschien toch verantwoordelijk is voor de moord.
De enerverende zoektocht van de haast maniakale moeder verrast meerdere malen, niet alleen door de manier waarop het verhaal steeds onverwachte doch logische wendingen neemt en lagen krijgt, maar ook door de manier waarop de zoektocht de moeder zelf verandert. De bemoeizuchtige, drammerige moeder, een weergaloze rol van Hye-ja Kim die in Korea vooral bekend is als stereotiepe lieve (groot)moeder in soapseries, zet haar tanden in de zaak, vastberaden om haar zoon te redden met alle middelen die ze tot haar beschikking heeft. Tot grote ergernis van de lokale politie, die ze regelmatig lastigvalt, de advocaat die geen zin heeft om Do-jun vrij te pleiten en eigenlijk iedereen met wie ze in aanraking komt.
Haar onverzettelijke moederliefde lijkt in het begin overdreven verstikkend, maar wordt door het gevecht om haar zoons onschuld te bewijzen bewonderenswaardig terwijl we met haar stap voor stap het mysterie ontrafelen en haar frustratie voelen doordat we steeds minder ver lijken te komen. Het verrassende einde geeft vervolgens een hele nieuwe dimensie aan dat mysterie maar ook aan de moederliefde en de ingewikkelde relatie tussen moeder en zoon.
Het inventief opgebouwde Mother is stilistisch van eenzelfde hoog niveau als Bongs eerdere films en inhoudelijk even intrigerend. Op meerdere manieren is het de opvolger van Memories of Murder, waarin ook een moordmysterie centraal stond en er flinke kritiek op de Zuid-Koreaanse politie werd geleverd. Bong begint zo langzamerhand een van Zuid-Koreas meest vooraanstaande regisseurs te worden, die elke keer weer in de roos schiet en zich kan meten met namen als Chan-wook Park en Ki-duk Kim.
