The Namesake
Recensie

The Namesake (2006)

Misschien was dit materiaal beter geschikt geweest voor een miniserie op tv.

in Recensies
Leestijd: 2 min 29 sec
Regie: Mira Nair | Cast: Irfan Kahn (Ashoke Ganguli), Kal Penn (Gogol Ganguli) & Jagannath Guha (Ghosh) e.a. | Speelduur: 122 minuten | Jaar: 2006

Mira Nair is de hooggewaardeerde filmmaakster van onder andere Salaam Bombay! en Monsoon Wedding. In haar films reflecteert Nair steeds vanuit een andere invalshoek op hedendaagse identiteits- en assimilatieproblematiek. Zo portretteerde ze in haar eerdere films onder andere een Indiaanse familie die zich vestigt in de staat Mississippi, een groep Cubaanse vluchtelingen in de Verenigde Staten en een arm meisje dat zich opwerkt in de bourgeois kringen van adellijk Engeland. In haar nieuwste film richt arthouselieveling Nair zich wederom op Indiërs in Amerika.

Met The Namesake verfilmt Nair het gelijknamige boek van de Pulitzerprijswinnende auteur Jhumpa Lahiri over de familie Ganguli, die gedurende zo’n vijfentwintig jaar een bestaan probeert op te bouwen in de Verenigde Staten. De film volgt het ruim driehonderd pagina’s tellende boek vrij letterlijk, wat resulteert in een volgepropt verhaal met veel personages, veel verwikkelingen en veel losse eindjes. Meeslepend is het wel, dit verhaal over de manier waarop Ashoke Ganguli, een prachtige rol van Irfan Khan, vanuit New York een meisje uit India trouwt en met haar een leven opbouwt en twee kinderen opvoedt. Hun zoon en dochter zijn anders dan zij wél geboren en getogen in de Verenigde Staten en kijken dan ook heel anders aan tegen hun Indische achtergrond. Voor hen is die vooral cultureel van aard.

Zoon Gogol neemt in The Namesake langzamerhand de hoofdrol over. Het personage wordt op volwassen leeftijd gespeeld door de van de Harold & Kumar bekende acteur Kal Penn, die we laatst overigens ook nog zagen in het bar en boze Epic Movie. De naam Gogol is een ode aan de Russische schrijver Nikolaj Gogol en werd hem als een soort koosnaam gegeven. Naar goed Indiaas gebruik wordt die op latere leeftijd vervangen door een ‘echte’ naam. Zijn naam staat hier symbool voor het verbond met het verleden en in Gogols geval voor de opofferingen van zijn familie om een nieuw leven te beginnen in een vreemd land. Langzaam komt Gogol erachter dat hij zijn verworvenheden te danken heeft aan meer doorzettingsvermogen dan hij zelf ooit tentoongespreid heeft.

The Namesake is opgedragen aan “onze ouders die ons alles gaven” en is daar als familiegeschiedenis een mooie illustratie van. Door de wens van Mira Nair om het boek zo trouw te volgen, passeren echter veel gebeurtenissen te snel de revue, zodat de verfilming soms wat te gehaast door het leven van de Gangulis schiet. Van de acteurs overtuigen Irfan Khan en Tabu als de ouders van Gogol. Van de rest van de cast kan dat niet gezegd worden. Vooral Kal Penn heeft het nog niet in zich om een dergelijk identiteitsdrama te dragen. Nadat zijn personage Gogol de focus van de film overneemt van zijn vader Ashoke en ook de verhaallijnen minder strak bij elkaar worden gehouden, zakt de film in. Misschien was dit materiaal beter geschikt geweest voor een miniserie op tv.