Dirty Dancing 2: Havana Nights
Recensie

Dirty Dancing 2: Havana Nights (2004)

Na de hit uit 1987 is er een nieuwe uitvoering van Dirty Dancing gemaakt met een vergelijkbaar verhaal maar met een nieuwe setting; Cuba net voor de revolutie.

in Recensies
Leestijd: 2 min 41 sec
Regie: Guy Ferland | Cast: Diego Luna (Javier Suarez), Romola Garai (Katey Miller), Jonathan Jackson (James Phelps), Sela Ward (Jeannie Miller), Mika Boorem (Susie Miller) e.a.

De naïeve boekenwurm Katey Miller (Romola Garai) verhuist in 1958 met haar ouders en jongere zusje naar Havana, Cuba. Het gezin treedt toe tot de Amerikaanse enclave, die zich heeft genesteld in de luxe hotels, waar voor alles wordt gezorgd en mensen zich vermaken in weelderige casino’s en nachtclubs. Katey kan in dit gezelschap haar plek maar moeilijk vinden en heeft het niet naar haar zin totdat ze Javier Suarez (Diego Luna) ontmoet. Hij laat haar het echte Cuba zien, waar muziek en dans een belangrijk onderdeel vormen van het dagelijkse leven. Katey weet Javier over te halen om mee te doen met de onvermijdelijke danswedstrijd. Hiervoor moet Katey haar ouders, die geen hoge pet van de lokale bevolking op hebben en een andere jongen (Jonathan Jackson) veel geschikter voor haar vinden, misleiden. Uiteindelijk loopt het natuurlijk mis…

Dirty Dancing 2 (ook wel bekend als ‘Havana Nights’) is een geheel nieuwe uitvoering van het origineel uit 1987. Het verhaal is vrijwel hetzelfde: de hoofdpersoon is weer een stoffige muurbloem, die door de juiste danspartner transformeert in een oogverblindende danseres. Haar ouders hebben al de zoon van de baas voor haar op het oog, maar zij vindt een ander leuk. Dit resulteert in de nodige problemen in het gezin, maar uiteindelijk komt het toch weer enigszins goed. Verder komt een aantal scènes in beide films voor en zijn enkele dansmoves hetzelfde. Ook Patrick Swayze maakt in deel 2 even zijn opwachting, als dansinstructeur van het hotel (pas wel op: hij is 17 jaar ouder geworden en dat is hem aan te zien).
Het vernieuwende van deel 2 is de setting. Tegen de achtergrond van de Cubaanse revolutie van Fidel Castro zoeken de adolescenten naar hun draai en naar emotionele expressie door middel van dans. De koloniale huizen, de zonovergoten straten, de parelwitte stranden en de latin muziek zorgen voor een uitermate romantische en zwoele sfeer. Daarnaast is de dans anders; het is een mix van salsa, merengue, mambo en ballroom. Vooral de scènes in La Rosa Negra, de bar waar de lokale bevolking uitgaat, zijn bijzonder heet en doen de titel (in tegenstelling tot de dans in deel 1) eer aan.

Het probleem van de film is dat de plot een aaneenschakeling van cliché’s is. Bovendien wordt het verhaal erg afgeraffeld, alsof het een verplichte onderbreking van de dansscènes is. De bij vlagen goed spelende cast, met name de charismatische Diego Luna en Sela Ward (als de moeder van Katey), doet tevergeefs de grootste moeite er nog iets van te maken. Gelukkig maakt het verhaal niet zoveel uit en is het al bekend van deel 1.
Persoonlijk vond ik dat het slappe verhaal vol met cliché's niet zo storend was dat het de sfeer van de broeërige Cubaanse nachten kon verpesten. De sfeer en de dans zijn de moeite waard en de vormgeving en de muziek zijn meer van deze tijd, maar ik vind dat het dezelfde film blijft slechts met een minder uitgewerkt verhaal. De film kan de tagline zeker niet waarmaken; "Have the 'Time of Your Life' all over again".