In 2006 ging Al Gore van grote politieke verliezer onverwacht naar alom gerespecteerde activist dankzij de Oscarwinnende documentaire An Inconvenient Truth. Tien jaar en een Nobelprijs later is Gore terug met een vervolg, waarin hij uit de doeken doet hoe de wereld ervoor staat.
Heel kort samengevat: niet zo best. De documentaire toont stukjes van Gores lezingen over klimaatverandering, waarin hij zijn publiek (en dus tegelijkertijd de kijker van de docu) laat zien dat zijn voorspellingen in 2006 niet alleen zijn uitgekomen, maar in een nog sneller tempo dan de prognoses van destijds. Daarnaast zie je Gore achter de schermen gebieden bezoeken waar je de effecten van de klimaatverandering duidelijk kan zien, zoals in Groenland waar de ijskappen in razend tempo smelten of in Florida waar de zeespiegel enorm stijgt. Het is duidelijk dat dit Gore aan het hart gaat. En hoewel meer en meer mensen erkennen dat klimaatverandering geen fabeltje is, wordt er te weinig aan gedaan.
En dit maakt Gore duidelijk boos. In An Inconvenient Truth was hij met name waarschuwend van toon en legde hij uit waarom wat hij zei klopte. In deze sequel probeert hij zijn punt nog krachtiger te maken. De film is op een toepasselijk moment opgenomen zo blijkt uit de beelden. De presidentiële verkiezingen zijn in volle gang en we horen Trumps bedenkelijke standpunt als het gaat om klimaatveranderingen. Het onderstreept het belang van deze documentaire. Gore luidt de noodklok niet voor niets.
Tegen het einde van de docu zijn er meer tegenslagen op het pad van Gores beweging gekomen. Trump is president en dat komt (weinig verrassend) de maatregelen op het gebied van klimaatveranderingen niet ten goede. Opvallend is dat Gore ondanks zijn duidelijke irritatie en ongeloof nu juist krachtiger zijn hoopvolle boodschap over weet te brengen dan eerder in de documentaire het geval was. In het mooie slot geeft hij een speech over het goede en slechte pad en hoe belangrijk het is om niet op te geven. Na de laatste nee komt er een ja, zo zegt hij, en dat is waar het om draait.
An Inconvenient Truth 2 is een comfortabele documentaire over een oncomfortabel onderwerp. Hij bevat minder feiten dan de eerste film, maar we zien wel meer van de man zelf en wat hem beweegt. Het grotere vlieg-op-de-muurelement maakt de film interessant en zorgt ervoor dat het geen herhaling van de voorganger is. Hij zal niet de impact hebben van deel één, maar is wel interessant en onverwacht erg inspirerend.
