Kenza is een elfjarig meisje dat woont in de binnenlanden van Curaçao. Het eigenzinnige kind zit gevangen tussen twee werelden, die van de rationaliteit en die van de mystiek. Thuis speelt een conflict tussen haar ordelijke vader, die politieagent is, en haar opa, die juist bijzonder veel verbondenheid voelt tot magie en zijn caribische roots. Al snel probeert ze zelf een weg te vinden tussen deze twee uitersten, die de verschillen tussen de Nederlandse en de Antilliaanse cultuur blootleggen. Buladó is een geslaagde film over deze twee conflicterende elementen. Het prachtige camerawerk en de mooie vorm van magisch realisme maken deze innerlijke strijd op fraaie wijze voelbaar.
Het elfjarige meisje heeft haar moeder nooit gekend. Dit gebrek aan een moederlijke figuur begint op deze leeftijd een steeds groter gemis te worden. Zeker als ze ook nog eens voor het eerst ongesteld wordt. De vader van Kenza kan moeilijk met haar emoties omgaan. Zo spijbelt ze nogal veel en ook op school is ze vaak betrokken bij ruzies. Haar opa fascineert haar wel. Hij heeft constant een fles drank in de hand, maar zit vol mooie verhalen over hun voorouders en geesten.
De film opent met een prachtig poëtisch relaas over de wind, met shots van wolken die op flinke snelheid over het eiland trekken. Op eilanden is de wind een immer aanwezig en fascinerend element. De luchtstromen krijgen nog een extra mystieke lading omdat het ook een middel wordt om te communiceren met geesten van de voorouders. En als de wind draait kan dit ook een manier zijn om terug te keren naar het moederland. De wind is overal en het maakt in de film, zoals in deze opening ook wordt gezegd, "voelbaar wat ik niet kan begrijpen." Het is een prachtig spel met de elementen.
De openingsfilm van het Nederlands Film Festival dit jaar weet met een klein verhaal veel andere grote verhalen te vertellen. Zo wordt bijvoorbeeld teruggegrepen op een oude slavensaga die al een lange tijd mondeling door wordt verteld. Toch is Buladó vooral het verhaal van Kenza die met haar rouw leert omgaan en laveert tussen ratio en magie. Het magisch realisme en de poëzie waarmee dit gepaard gaat is zeldzaam in de Nederlandse cinema en een welkome verrijking van onze filmwereld.
