In een mooie sleutelscène in War Pony zet het liedje Come and Get Your Love van Redbone de toon. Deze band van inheemse en latino muzikanten vermengde jarenzeventigsoul en popmuziek met traditionele inheemse Amerikaanse muziekelementen. Heel toepasselijk voor de twee hoofdpersonen van War Pony, die allebei in het hier en nu proberen te (over)leven. Hun leefgemeenschap gaat gebukt onder de gevolgen van de geschiedenis van genocide en onderdrukking van de inheemse bevolking. In dit mooie maar ook schrijnende drama komt dat naar voren in armoede, werkloosheid en drugsverslavingen.
Jongeman Bill en tiener Matho behoren tot de Oglala Lakota, een inheemse bevolkingsgroep die leeft in het Pine Ridge reservaat, het armste reservaat in de Verenigde Staten, op de grens van South Dakota en Nebraska. Hun levens kruisen elkaar af en toe, maar War Pony bestaat voornamelijk uit twee losse verhaallijnen die verbonden zijn door thema, locatie en andere parallellen. Debuterend regisseurs Gina Gammell en Riley Keough vertellen de verhalen rustig met oog voor detail en gevoel voor nuance. De naturalistische stijl doet denken aan die van Andrea Arnold, de regisseur van American Honey waarin Keough niet toevallig een bijrol had.
Keough en Gammell schreven samen met twee bevriende inheemse Amerikanen het script voor War Pony en werkten nauw samen met bewoners van het Pine Ridge reservaat om de film zo authentiek mogelijk te maken. Ogenschijnlijk is dat gelukt. Dat maakt het portret van het leven aldaar des te schrijnender. Matho's ambitie is enerzijds een meisje zoenen, iets wat jongens van zijn leeftijd over de hele wereld met hem delen. Anderzijds wil hij net als zijn vader drugsdealer worden. Vooral meth is gewild.
De charismatische Bill is tien jaar ouder en wil vooral op legale manieren geld verdienen. Hij heeft al twee kleine kinderen, bij twee verschillende vrouwen, terwijl hij zelf nog bij zijn moeder woont. En toch is hij een onverbeterlijke optimist, die overal een slaatje uit probeert te slaan, van honden fokken tot allerlei hand-en-spandiensten voor de rijke witte kalkoenfokker Tim, die op een groot landgoed net buiten het reservaat woont. Tims situatie legt de complexe relatie tussen de witte Amerikaan en de Oglala Lakota pijnlijk bloot.
Tim geeft Bill werk, maar Bill moet al snel van alles doen wat Tim wil, inclusief chauffeur zijn voor de 'betaalde vriendinnen' van de getrouwde Tim. Want hij zegt ook op die manier van inheemse Amerikanen te houden. Toch blijven ze objecten voor hem, waar hij met zijn geld macht over kan uitoefenen. Hij heeft thuis en op kantoor schilderijen hangen, maar dat zijn clichébeelden van de inheemse Amerikanen als nobele wilden in eerdere eeuwen, die bijvoorbeeld nog op bizons jagen met pijl en boog.
De bizon verschijnt ook in visioenen van Bill en Matho. Het dier is een belangrijk symbool voor veel inheemse Amerikaanse volkeren, voor wie het beest een belangrijke voedselbron was die eind negentiende eeuw bijna volledig werd uitgeroeid door witte jagers. Niet alleen voor de sport, maar ook om deze volkeren de mogelijkheid te ontnemen zichzelf van vlees te voorzien. Dat Bill en Matho dit beest op bepaalde momenten opeens zien verschijnen op het reservaat als een soort mythisch visioen, verbindt hen dus ook symbolisch aan dit verleden, en aan de visioentraditie van hun volk.
Zo komen heden en verleden, traditie en moderne problematiek samen in War Pony. Keough, Gammell en co belichten de schrijnende sociale problemen in het reservaat en de impact daarvan op de levens van de jonge mensen die daar opgroeien. Maar ze gaan af en toe ook mee in het aanstekelijke en enigszins hoopgevende optimisme van Bill, zoals in de prachtige slotscènes.
