Drieënhalf jaar geleden stierf Jean-Paul Belmondo, een van Frankrijks meest geliefde en gelauwerde acteurs. Belmondo speelde in zijn omvangrijke carrière uiteenlopende rollen maar werd toch vooral bekend om zijn misdaadthrillers en actiefilms. De acteur vertikte het de stap over de plas te maken, maar had hij het wel gedaan dan was hij in Hollywood vast ook een hele grote geworden. In de moderne misdaadthriller Bastion 36 neemt kleinzoon Victor het stokje over, maar moet opboksen tegen scenarist en regisseur Olivier Marchant, die er een verwarrende exercitie van maakt.
Regisseur Marchal maakte de afgelopen decennia al vele duistere misdaadfilms. De oude Belmondo beleefde zijn hoogtijdagen al daarvoor, maar als de twee langer in hetzelfde tijdperk werkzaam waren geweest dan hadden ze de ultieme match gevormd. De keuze voor 'de kleinzoon van' pakt aanvankelijk best aardig uit, maar dat kan nauwelijks worden gezegd over de wijze waarop Marchal het boek van Michel Tourscher onder handen heeft genomen. Het tempo ligt voor het genre tergend laag en de overdaad aan personages met uiteenlopende motieven zorgen voor een doodvermoeiende filmbeleving.
Belmondo III speelt Antoine Cerda, een commandant van een Parijse elite-eenheid die er een behoorlijk potje van maakt. Gelokt door het grote geld stort hij zich na aansporing van een collega op illegale prijsgevechten. Niet alleen ligt het gezicht van Cerda regelmatig in de kreukels, een gevecht heeft een desastreuze afloop en de agent wordt eruit geknikkerd. Vele maanden later mag hij bij wijze van fikse demotie aan de slag binnen de anti-criminele brigade.
Het contact met zijn voormalige collega's, die opereerden in een hecht team (zo blijkt uit de spectaculaire achtervolging waarmee Bastion 36 opent), is verwaterd. Maar wanneer twee van hen binnen korte tijd worden vermoord en een derde vermist raakt, besluit Cerda zelf op onderzoek uit te gaan. Hij stuit hierbij op een nauwelijks te ontwarren kluwen van intriges en machtsvertoon binnen de politietop.
Er wordt flink wat tijd uitgetrokken voor het neerzetten van de voornaamste personages en de dynamieken die ervoor zorgen dat Cerda de fout in gaat. De geïnvesteerde moeite ten spijt wordt het er allemaal nauwelijks duidelijker op. We zijn bijna een uur onderweg voordat Marchal aan de voornaamste thema's toekomt, namelijk het blootleggen van corruptie binnen de politie en de verwevenheid ervan met de Parijse onderwereld.
Het tempo waarmee Marchal opent blijkt niet alleen een valse voorbode maar wordt daarna ook nooit meer hervonden. Het inefficiënte scenario zorgt voor een plot dat zich zuchtend en steunend over de finishlijn sleept. De vele namen, vereffeningen en afrekeningen vliegen je om de oren. Een leek die niet in Frankrijk woont zal weinig chocola kunnen maken van de diverse divisies en afkortingen die de revue passeren zonder Google in de strijd te gooien.
Cerda wordt tot overmaat van chaos ook nog eens gecharterd voor een dubbelrol. Marchal acht een ambitieuze politieagent die met onconventionele methoden zich vastbijt in zijn zoektocht naar de waarheid in strijd met een rechtlijnig misdaadverhaal. Het is een belediging voor de kijker als deze bij het handje genomen wordt, maar Marchal schept juist afstand door te weinig uitleg en duiding te verschaffen.
Marchal weet als voormalig politieagent toch echt wel waar hij het over heeft. Op driekwart van zijn Bastion 36 wordt er in een nieuwsbericht gesproken over het adres waar de Franse politie tot 2017 zijn hoofdkwartier had. Het adres is 36 Quai des Orfèvres en niet geheel toevallig ook de titel van Marchals bekendste misdaadfilm. Het vermoeden rijst dat de filmmaker zijn fameuze werk wilde linken aan Bastion 36, want ook het cijfer 36 berust niet op louter toeval.
In tegenstelling tot 36 Quai des Orfèvres is het misdaadvehikel met de jonge Belmondo te veel een onoverzichtelijk en traag zooitje. "Moraliteit begint waar de politie stopt", zo verzucht een filosofisch ingestelde hotemetoot van de Parijse politie. Het verwoordt een vergoelijking van de werkwijze van Cerda, maar indirect ook van de corrupte flank van de wetsdienaars. De wanordelijke en dubbelzinnige boodschap is compleet met het zinloze einde.
Bastion36 is te zien bij Netflix.
