One More Shot begint als een first person shootergame. We kijken over de loop van de machinegeweren van een antiterreureenheid, waarvan de helmcamera's met schokkende bewegingen het blikveld van de protagonisten vangen. De speciale eenheid voert een operatie uit op een haventerrein, waar een groep gewapende personen een container probeert open te breken. Na een kort vuurgevecht worden de verdachten ingerekend. Een van hen wordt ondervraagd, in het Arabisch. De agenten zoeken een radiologische bom, maar de container blijkt leeg te zijn...
Wat volgt is precies wat de titel aangeeft: nog één shot. Een camerashot welteverstaan. Net als zijn voorganger One Shot voegt One More Shot zich bij een (nu nog) select gezelschap films en televisieseries die in een enkele take zijn opgenomen. Alles speelt zich af op Baltimore Washington Airport, waar de kijker wordt meegesleurd op een spannende zoektocht naar de bom en een intens gevecht tussen de terroristen en een eenzame strijder die ze moet afstoppen te midden van een web van verraad en bedrog. Mensen leggen links en rechts het loodje, auto's ontploffen en koffers vallen van de bagagebanden, maar de camera geeft geen krimp. Alles wordt opgenomen, zonder pauze.
Het videogame-achtige verhaaltje (Call of Duty-spelers zal een aantal scènes bekend voorkomen) is een prima kapstok voor non-stop hectische actie en verhitte discussies. Navy SEAL Jake Harris neemt een echtpaar dat een belangrijke rol lijkt te spelen in de geplande terroristische aanslag (tijdens de State of the Union nota bene) op sleeptouw door de belegerde luchthaven. De echtgenoot zou de bommaker zijn en zijn vrouw dient als middel om de nodige informatie los te peuteren. Jake en zijn beschermelingen zijn echter ver in de minderheid. Het wemelt op het afgesloten vliegveld van de snode huurlingen: het aantal mensen dat ze kunnen vertrouwen neemt met de minuut af.
Gelukkig is Scott niet voor een kleintje vervaard. De kerel is een heuse 'one man army'. Headshots, beslissingen onder intense druk, vuistgevechten, hij draait er zijn hand niet voor om. Acteur Scott Adkins, die eruitziet als een jonge Ben Affleck/Ryan Reynolds-hybride met een vleugje Chuck Norris, levert een knappe prestatie door twee uur aan gevechtschoreografie te onthouden en redelijk geloofwaardig uit te voeren. Dat zijn acteren verder wel wat te wensen overlaat, is hem vergeven. Het niveau van de acteerprestaties (vooral Alexis Knapp en Tom Berenger zijn vaak onbedoeld lachwekkend) geeft One More Shot eigenlijk precies het goede B-film-gehalte voor een jolig avondje actievermaak.
Want vermakelijk is deze film zeker. Zo'n opname in één take blijft een fascinerende gewaarwording (al vult het deelnemersveld zich in rap tempo) en past uitstekend bij een hectische actiefilm op een besloten locatie, waarin we op redelijk organische wijze dan weer de protagonisten en dan weer de antagonisten volgen. Soms is de timing in One More Shot precies goed (een val in een trappenhuis is ronduit verbluffend) en soms zie je dat acteurs zich inhouden om niet te snel op een bepaalde plaats te zijn, maar het is altijd prijzenswaardig hoe de camera met de actie meebeweegt. Eigenlijk zouden de cameramensen als eerste op de aftiteling moeten staan.
One More Shot is te zien bij HBO Max.
