De theorie van de technologische singulariteit, het idee dat de machine zich al dan niet uiteindelijk tegen de mens keert, dateert al uit de jaren vijftig van de vorig eeuw. Vermaard fysicus Stephen Hawking waarschuwde daarna bijvoorbeeld voor de macht van kunstmatige intelligentie. Het is dan ook een dankbaar onderwerp voor sciencefiction, drama en horror. De laatste jaren staat het volop in de belangstelling van filmmakers door titels als S1m0ne, M3gan en Companion.
Gevoed door AI maakt de opstandige menselijk ogende robot ons uiteindelijk het leven zuur en zelfs onmogelijk. Films met dit fatale uitgangspunt verlopen veelal volgens een vast stramien, waarbij aanvankelijke verbazing en ogenschijnlijk nut geleidelijk plaatsmaken voor een wel erg rigide taakopvatting van het wandelend technisch vernuft in kwestie. Subservience, met een hoofdrol voor Megan Fox, vormt hierop geen uitzondering.
Fox werd in het verleden nogal eens gebrek aan talent en een onuitstaanbare werkhouding verweten. Dit werd aangevuld met een strippenkaart op de plastische chirurg. Een reputatieprobleem van jewelste was het gevolg en de loopbaan van de bijna veertigjarige actrice kwam niet echt van de grond zoals voorzien. Haar casting in de rol van hulpvaardige robot, die garant staat voor het huishouden en de kinderopvang, is dan ook een dubieuze. Al passen haar gebrekkige acteertalent en door fillers en botox veroorzaakte lege expressies perfect bij een rol als geavanceerde machine.
Verhaaltechnisch wordt er voortdurend krampachtig aangesloten bij het beroemde boek Alice in Wonderland. Zo wordt de behulpzame robot, die vader Nick aanschaft om voor zijn twee kids én het huishouden te zorgen, Alice gedoopt door de oudste. Nicks vrouw ligt in het ziekenhuis met hartproblemen, wat voormalig The Nanny-actrice Madeline Zima eigenlijk alleen iets in de finale te doen geeft. Alice is een robot zoals geen ander: niet van echt te onderscheiden en ze draagt bovendien sexy lingerie. Want: waarom ook niet?
Dat is een gedachte die veel naar boven komt in het horrorwerkje van regisseur S.K. Dale: waarom ook niet? Al zorgt de nutteloze beantwoording van deze retorische vraag voor enkel voor teleurstelling. De scenaristen proberen de thematiek breder te trekken door de invloed van robotisering op met name de beroepsbevolking uit te lichten. Nick is bouwopzichter en mag al zijn mannen naar huis sturen, nadat is gebleken dat robots de klussen veel sneller, preciezer en goedkoper kunnen klaren. Veel meer dan dit gegeven, waarbij we onszelf van alles kunnen voorstellen, komt het echter ook niet.
De afkeer van modernisering zorgt hoogstens voor wat nieuwe conflicten, bijvoorbeeld tussen Nick en zijn collega's, wat Alice dan weer doet ontpoppen tot een moordmachine. Al even bekaaid komt het thema ervan af of je mag spreken van vreemdgaan als je overweegt met een robot met het plastic uiterlijk van Megan Fox een nummertje te maken. Want, zo verzucht Nick, vrouwen pakken immers ook een vibrator en dat is dan wel geaccepteerd?
Fox mag regelmatig verbaasde ogen opzetten en haar hoofd lichtjes scheefhouden, wat kennelijk lichaamstaal is voor robots en bezeten zielen in horrorfilms dat ze iets kwaads in de zin hebben. In de finale wordt het tempo flink opgevoerd, iets wat het voorafgaande uur goed had kunnen gebruiken. Plotmatig worden er misplaatste keuzes gemaakt. Nick en zijn gezin worden in een zucht geïntroduceerd om ze vervolgens een scène later op een techbeurs rond te laten wandelen, voornemens om een robot aan te schaffen.
De schrijvers doen er lang over om tot de kern te komen, zeker gezien de ontegenzeggelijke wetenschap dat het allemaal ernstig uit de hand zal gaan lopen. Voortdurend ligt hierbij de nadruk op het gegeven dat robots geen mensen zijn en nooit de lasagne van Nicks vrouw kunnen evenaren. Als de finale zich aandient zijn de onwaarschijnlijkheden tot een maximum opgebouwd. Subservience is dertien-in-een-dozijn ongein dat originaliteit ontbeert en vol staat van de pretenties. Met een opening naar een vervolg uiteraard, al mogen ze dat lekker laten zitten.
Subservience is te zien bij Prime Video.
