Same Day with Someone voelt direct aan als een modern sprookje in een ver land. Rijkeluisdochter Mesa leeft haar perfecte leventje, inclusief een droomprins om snel mee te gaan trouwen. Uiteraard duikt een godin op om haar te beproeven en haar een wijze levensles bij te brengen. Maar voor de morele les hoef je deze Thaise romkom niet te kijken: zet vooral je gedachten op nul en laat je meevoeren door al het gestuntel en geflirt dat ons moderne prinsesje elke dag weer mag meemaken.
Mesa zwaait de scepter over haar familielandhuis, omgebouwd tot museum, om haar kinderdroom waar te maken. Verder is haar verloofde een piloot, erg knap en verder niet zoveel. Wat kan er nog misgaan in haar leven? Een heleboel. Binnen één dag breekt de kostbare Sirisila-steen in het bijzijn van de razende ambassadeur van Chinlin. Daarbovenop wordt het aanstaande huwelijk afgeblazen en drinkt Mesa haar misère weg. Dronken smeekt ze de Godin van het Rode Lint haar een nieuwe kans te geven. De godin is gul die dag: Mesa wordt de volgende ochtend wakker om steeds dezelfde dag te mogen beleven.
Mesa's reis om het onheil van deze dag af te wenden is een bekend concept uit Hollywoodfilm Groundhog Day en vele adaptaties van deze tijdlusfilm. De bekende stijl van Aziatische dramaseries- en films is enkel even wennen voor de kijker die er niet bekend mee is. Alles wat riekt naar romkom is net wat aangedikt. Elke reactie van Mesa lijkt net wat te overdreven, veel slapstick en visuele humor vullen de scènes op en er komen wel uitermate veel verschillende outfits langs. Het is bij vlagen alsof je met Mesa opgesloten zit in een doorgedraaid sprookjesparadijs.
Het concept van de tijdlusfilm vraagt om creatieve, gestructureerde afwisseling om de kijker aangehaakt te houden. Maar Same Day with Someone blijkt rommelig in zowel beeld als plot. Gedurende de vele herhalingen van dezelfde dag beleeft Mesa romantische escapades met collega Ben, leermomenten over verantwoordelijkheid, een heropleving van religie in de moderne tijd, wat verder? Waar de film heengaat blijft lang onduidelijk, maar zodra het kwartje valt, is het vooral een flauwe plottwist. De lol van de tijdlusfilm ligt hem in het spelen met tijd en herhaling, maar bij deze film blijft het bij Mesa's synthetische glimlach.
Same Day with Someone probeert met een mierzoete plotwending te redden wat er van het krakkemikkige plot over is. Tot het uiterste gedreven moet Mesa toch bij zichzelf te rade gaan en leren dat de wereld groter is dan haar rijkeluisleventje. Wat ze daarvoor heeft moeten overwinnen is een hoop clichés en een gebroken hart. Weinig nieuws onder de zon. Net als dat in de film alle dagen op elkaar lijken, lijkt Same Day with Someone op heel veel andere, eveneens weinig memorabele romkoms.
Same Day with Someone is te zien bij Netflix.
