Recensie

L'Inconnu du Lac (2013)

Knap geconstrueerde moordthriller, waarbij van meet af aan duidelijk is hoe het zit. Regisseur Guiraudie is vooral geïnteresseerd in motieven.

in Recensies
Leestijd: 3 min 2 sec
Regie: Alain Guiraudie | Cast: Pierre Deladonchamps (Franck), Christophe Paou (Michel), Patrick D'Assumçao (Henri), Jéro Chappatte (Inspecteur Damroder), e.a. | Speelduur: 97 minuten | Jaar: 2013

Lust, de wanhoop naar liefde en de fysieke aantrekkingskracht die het wint van gerede twijfels. Het zijn de ingrediënten van de mysterieuze Franse thriller L'Inconnu du Lac. Plaats van passie en delict is een meer op het Franse platteland waar mannen van diverse pluimage naartoe komen om andere mannen te ontmoeten. Op het naaktstrand wordt meer geloerd dan gezond. In de bosjes wordt behoorlijk wat gefrummeld en gesekst. Anonimiteit en privacy zijn basisvoorwaarden en daarom hebben veel van de bezoekers van het meer geen zin in de bemoeienissen van een nieuwsgierige politierechercheur. De inspecteur heeft de taak te onderzoeken wie verantwoordelijk is voor de raadselachtige dood van een recreant. De kijker, maar ook hoofdpersoon Franck weten al gelijk hoe de vork in de steel zit. Het motief van de moordenaar is het grootste raadsel.

De inspecteur vindt dat de mannen er wel een heel aparte manier op nahouden om van elkaar te houden. Er spreekt een onmiskenbare moraal door in de mening van de man. Het is een moraal die filmmaker Alain Guiraudie duidelijk niet met hem deelt. Guiraudie toont de fysieke interactie tussen de mannen zonder compromissen te doen en brengt het expliciet in beeld, al maakte hij wel gebruik van 'body doubles'. Hiermee geeft hij preutse bioscoopbezoekers een dikke vinger. Seks hoort bij het leven, lijkt zijn mening te zijn, en de mannen rond het meer zijn uit op de ongecompliceerde variant. Dat is wat hen in deze setting drijft. Van hun levens en misschien wel gezinnen buiten het cruisegebied komen we niets te weten. Hoofdpersoon Franck is eigenlijk veel te sociaal voor het hele gebeuren. Elke dag dat hij het meer aandoet maakt hij een praatje met een dikke bezoeker die niet bepaald in trek is bij de andere mannen. Franck heeft zijn zinnen gezet op de besnorde Michel die hij enkele dagen later een scharrel ziet verdrinken in het meer.

De onvolprezen Alfred Hitchcock was de mening toegedaan dat er een grote spanning school in het verschaffen van extra informatie aan de kijker, waarover de hoofdpersonen niet beschikten. Guiraudie gaat nog een stap verder door de moord en dader ondubbelzinnig in beeld te brengen. Wat begint als speels ravotten in het water eindigt in moedwillige verdrinking. Franck aanschout het tafereel vanaf de waterkant. Het valt echter nog te bezien of de kijker enig inzicht krijgt in de motieven van Michel. Juist nu Franck weet waar zijn minnaar toe in staat is, groeit zijn fixatie voor hem. Zijn ongekende aanbidding wordt een crime passionnel op zich. Guiraudie is meesterlijk in het neerzetten van sfeer en broeierige spanning. Elke vorm van interactie tussen Franck en Michel krijgt zo een zinderende lading mee en de komst van de veel te nieuwsgierige politie-inspecteur voegt hier nieuwe facetten aan toe.

Het is bewonderenswaardig dat Guiraudie tot aan de apotheose zijn verhaal spannend en bovenal intrigerend weet te houden. De opbouw van zijn thriller is onconventioneel en niet opgehangen aan rigoureuze plotwendingen of karakterontwikkelingen. Francks sympathieke voorkomen contrasteert sterk met het mysterie dat Michel omringt. Toch kun je je ook iets voorstellen bij de fascinatie die Franck voor de moordenaar voelt. Ongelooflijk fout, maar het vlees is zwak. Aan vastigheid of romantiek heeft Michel geen behoefte. Stiekem verlangt Franck ernaar, maar de vleselijke lust is alles wat er voor hem in zit. Altijd beter dan niets, al zou de man beter moeten weten. L'Inconnu du Lac is een knap geconstrueerde thriller over de gevaren van fysieke aantrekkingskracht en het dilemma tussen gevoel en verstand.