Recensie

The Man with the Iron Fists (2012)

Dit zooitje mag dan wel door Quentin Tarantino gepresenteerd worden, verder is het een heel slap aftreksel van Kill Bill.

in Recensies
Leestijd: 2 min 18 sec
Regie: RZA | Cast: RZA (Blacksmith), Russell Crowe (Jack Knife), Lucy Liu (Madam Blossom), Cung Le (Bronze Lion), Jamie Chung (Lady Silk), Daniel Wu (Poison Dagger), e.a. | Speelduur: 95 minuten | Jaar: 2012

Met Django Unchained heeft Tarantino weer een echte kaskraker te pakken die iedereen wil zien. Maar hoe zit het dan met The Man with the Iron Fists? Zijn naam op de filmposter suggereert dat het hier om een andere film van zijn hand gaat. Rapper RZA is echter degene die aan het roer stond van deze productie. Hij deed de regie, schreef het scenario en speelde ook nog eens de hoofdrol. Bij de openingsscène lijkt het inderdaad even een Tarantino-achtige film te worden, alleen houdt de film dat niveau niet al te lang vol.

RZA speelt een goudsmid die in imperiaal China anno negentiende eeuw de leiding geeft aan een krijgersbende. Samen beschermen zij hun dorp tegen bloeddorstige gangsters van buitenaf. Nadat zijn armen van hem af worden gehakt, maakt hij (uiteraard met een beetje hulp) nieuwe armen van ijzer, waar de iron fists uit de titel naar verwijzen.

Al na vijf minuten zakt het geheel als een kaartenhuis in elkaar. RZA is misschien de ster van de film, hij heeft absoluut geen charisma en komt houterig over. De dialogen zijn eveneens tenenkrommend en van tijd tot tijd zelfs lachwekkend. Maar gek genoeg hebben toch een aantal grote namen zich verbonden aan dit project. Zo komt Russell Crowe langs als Jack the Knife, een Britse avonturier die de goudsmid te hulp schiet. Maar Crowe is zo totaal niet op zijn plek in deze film, dat het lijkt alsof hij per ongeluk de filmset op is gewandeld. Lucy Liu speelt een madam van een hoerenhuis en lijkt de rol slaapwandelend te vervullen. Ook zij lijkt te weten dat er niks meer te redden valt.

Wat de film van tijd tot tijd doet opleven, is de goede soundtrack en de vechtscènes waar een geweldige choreografie aan ten grondslag ligt. Maar het geweld dat gebruikt wordt, is weer te extreem, waardoor deze momenten de film niet kunnen redden. Hoofden, ledematen en bloed vliegen in het rond. En hoe mooi de choreografie ook in elkaar steekt, het is allemaal al eens mooier en vele malen beter gedaan met Kill Bill.

Je vraagt je na afloop af wat Tarantino bezielde om zijn naam aan deze film te verbinden en wat zijn credit als 'presents' eigenlijk heeft ingehouden. Waarschijnlijk niet al te veel. RZA kan in ieder geval maar beter weer gaan rappen, waar overduidelijk zijn talenten liggen. The Man with the Iron Fists heeft een mooie filmposter die veel kijkplezier belooft, maar hij weet daar helaas niets van waar te maken. Het is een dikke anderhalf uur van je leven die je nooit meer terugkrijgt.