Red Riding Hood
Recensie

Red Riding Hood (2011)

De gebroeders Grimm zouden zich omdraaien in hun graf als ze konden zien wat er met hun sprookje is gebeurd.

in Recensies
Leestijd: 1 min 55 sec
Regie: Catherine Hardwicke | Cast: Amanda Seyfried (Valerie), Shiloh Fernandez (Peter), Max Irons (Henry), Gary Oldman (Father Solomon), Billy Burke (Cesaire), e.a. | Speelduur: 100 minuten | Jaar: 2011

Toen Catherine Hardwicke haar regiecarrière begon met Thirteen en Lords of Dogtown leek het erop dat ze aardige films over jongeren kon maken. Helaas is dat omgeslagen naar films die vooral vóór jongeren zijn gemaakt. Niet dat dat direct problemen hoeft op te leveren, maar de manier waarop zij het aanpakt is zo fantasieloos en slap dat zelfs de doelgroep zich achter de oren zal krabben. Na de verfilming van het eerste deel uit de Twilight-serie, heeft ze nu het eeuwenoude verhaal van Roodkapje in een ander jasje gestoken.

Ook Red Riding Hood zal vooral interessant zijn voor meiden in de vroege puberteit. De film - kuis, maar boordevol romantiek - lijkt er op afgestemd te zijn. De hoofdpersoon is een jonge, vrome vrouw wier hoofd op hol wordt gebracht door twee knappe jongemannen, die onderling ruzie maken. Ze weet niet voor wie ze moet kiezen en dat wordt niet makkelijker als ze beseft dat een van hen wel eens een weerwolf zou kunnen zijn. Komt dit alles u bekend voor? Dat kan kloppen: deze Roodkapjeverfilming lijkt meer op films uit de Twilight-serie dan op het klassieke sprookje.

Het idee om het beroemde verhaal in een donkerdere context te plaatsen kan een leuke film opleveren, maar als het wordt aangepakt als een invuloefening van een eerdere hit wordt het al snel vervelend. Bovendien is de film eigenlijk helemaal niet volwassener of spannender dan het kinderboek. Hardwicke is daar - in een poging een breder publiek te bereiken - te voorzichtig voor. Ze houdt bloed en wonden op een bijna neurotische manier buiten beeld. In plaats van een spannende en vlotte vertelling van een oud sprookje, lijkt Red Riding Hood zo meer op een oubollige soap; te braaf voor een weerwolvenfilm en te afgezaagd en suf voor een romantisch drama.

De dialogen zijn beroerd, het acteerwerk is ver ondermaats (zelfs Gary Oldman komt niet goed tot zijn recht), de voice-over is storend overbodig, de momenten van spanning zijn niet serieus te nemen en het plot is zouteloos. Dat het geheel in een prima art direction met goede special effects zit verpakt, is eerder zonde dan dat het iets toevoegt.