Recensie

The Kingdom (2007)

Zeer vakkundig gemaakte, intense promotiefilm, dat dan weer wel.

in Recensies
Leestijd: 2 min 47 sec
Regie: Peter Berg | Cast: Jamie Foxx (Ronald Fleury), Chris Cooper (Grant Sykes), Jennifer Garner (Janet Mayes), e.a. | Speelduur: 110 minuten | Jaar: 2007

Zes jaar. Zes jaar blijkt de tijd die nodig is om een van de meest aangrijpende gebeurtenissen uit de moderne geschiedenis te ontdoen van haar aura van eerbied en waardigheid, om haar vervolgens te exploiteren voor het grote geld. In The Kingdom speelt Peter Berg heel geraffineerd in op ons collectieve 9/11-trauma en het besef dat er gedonder is in het Midden-Oosten. En waar films eerder nog een poging deden genuanceerd te zijn, is Berg alleen maar uit op effectbejag. Beelden die heel direct de herinnering van 9/11 oproepen worden ingezet voor wat uiteindelijk nog het best omschreven kan worden als een promotiefilm voor de FBI en voor de Verenigde Staten in het algemeen. Een zeer vakkundig gemaakte, intense promotiefilm, dat dan weer wel.

Het gelazer begint wanneer in een militair kampement in Saudi-Arabië een groep terroristen dood en verderf zaait onder Amerikaanse families. In slowmotion worden mannen, vrouwen én kinderen - die net in het zonnetje aan het genieten waren van een barbecue en een potje honkbal - zonder genade neergemaaid. Dat laten de Amerikanen natuurlijk niet op zich zitten. Onder leiding van stoere man Jamie Foxx wordt een team van FBI-agenten naar het Midden-Oosten gestuurd om de Saudi’s te helpen met hun onderzoek naar de aanslag. Als snel komen ze op het spoor van Abu Hamza (vernoemd naar een beruchte imam uit Groot-Brittannië), de meest gezochte en gevreesde terrorist uit Saudi-Arabië.

The Kingdom wordt als een politieke thriller op de markt gezet. Laten we duidelijk zijn: dat is het niet, de korte geschiedenis Amerikaans-Saudische betrekkingen aan het begin van de film ten spijt. The Kingdom is een ouderwetse actiefilm, met helden aan de ene kant en babyopblazende schurken aan de andere kant. En zou The Kingdom een film zonder pretenties zijn, dan zou dat prima zijn geweest. Maar we leven in een wereld waarin we dagelijks geconfronteerd worden met beelden van aanslagen in het Midden-Oosten en de herinnering van 9/11 nog vers in het geheugen ligt. Het zou dus naïef zijn om een film die zo duidelijk teruggrijpt op dergelijke schokkende gebeurtenissen als onschuldig vermaak te zien. The Kingdom is een verbeelding van hoe de gemiddelde FOX-kijkende Amerikaan tegen de situatie in het Midden-Oosten aankijkt: zwart-wit, simpel en op te lossen met stoere blikken, snappy oneliners en grote pistolen. Met andere woorden: The Kingdom is de jip-en-jannekeversie van Syriana.

Er zit nóg een boodschap in de film, namelijk dat de geweldsspiraal waar we momenteel in zitten, onontkoombaar is. Berg wil ons dit duidelijk maken door veelvuldig in te zoomen op angstige of betraande kindergezichtjes. Geweld creëert geweld, lijkt hij te willen zeggen. Het is een beetje een obligate moraal; eentje die hol klinkt na het exploitatieve geweld, en bovendien al talloze malen eerder en beter is gebracht. Nee, integer is The Kingdom op geen enkel moment. Maar als actiefilm scoort hij punten. Door op een documentaireachtige manier te schieten, plaatst Berg je direct tussen de rondvliegende kogels en ontploffende auto's. Je kan het bloed haast ruiken, het stof in je ogen voelen prikken. Feit is dat je halverwege de film zit mee te schreeuwen met onze helden, en je eigenhandig de terroristen te grazen wilt nemen. En dat is het doel van propaganda toch?