Shrek 2
Recensie

Shrek 2 (2004)

Fris en verrassend is het allemaal niet meer, maar grappig en amusant des te meer.

in Recensies
Leestijd: 3 min 48 sec
Regie: Andrew Adamson, Kelly Asbury & Conrad Vernon
Cast: Michael Myers (Shrek), Eddie Murphy (Donkey), Cameron Diaz (Fiona), Julie Andrews (Queen), Antonio Banderas (Puss In Boots), John Cleese (King), Jennifer Saunders (Fairy Godmother) e.a.

In 2001 werd de filmwereld verrast door de animatiefilm Shrek. Deze originele komedie bewees dat niet alleen Disney leuke, succesvolle animatiefilms kon maken voor het hele gezin. De avonturen van een ogre, een pratende ezel en een prinses vormden een amusant sprookje dat bij vlagen hilarisch was. Vooral de altijd pratende ezel met de stem van Eddie Murphy had de lachers op zijn hand. Vanwege het grote succes wilde men bij Dreamworks graag een vervolg zien. Het enige probleem was echter dat het sprookje af was en dat een van de grootste wapenfeiten van de film de verrassing was. Toch zette men de productie voort. De verwachtingen waren hoog, zeer hoog. Zal de film de net genoemde obstakels kunnen overwinnen, en zal dit vervolg even leuk zijn als het eerste deel?

Shrek 2 gaat verder waar Shrek ophield. In de eerste vijf minuten wordt op leuke wijze de huwelijksreis van Shrek en Fiona samengevat, waarna ze weer thuiskomen om daar Donkey te vinden. Hij heeft problemen met zijn vrouw (een draak) en wil graag weer eens een tijd met Shrek optrekken. Daar wil Shrek echter niets van weten, maar voordat hij Donkey goed en wel de deur uit kan zetten worden ze uitgenodigd door de ouders van Fiona om bij hen te komen dineren, zodat zij en Shrek elkaar kunnen ontmoeten. Dit lijkt Shrek geen goed idee omdat hij weet dat mensen hem bijna nooit kunnen accepteren, en al helemaal niet als familie.
Toch gaat het trio op weg naar het koninkrijk Far Far Away, waardoor Donkey de mogelijkheid krijgt om het koppel tijdens de reis eindeloos te irriteren en zo het publiek te vermaken (Hoe vaak kun je ‘are we there yet’ vragen?). Zoals te voorspellen valt, zijn Fiona’s ouders nogal geschokt door de aanblik van hun dochter en nieuwe schoonzoon. Ook de Fairy Godmother en haar zoon Charming zijn niet blij met de komst van Shrek. Samen met de koning spannen zij samen om Charming met Fiona te laten trouwen. Ondertussen ontmoeten Shrek en Donkey een lief katje annex huurmoordenaar, Puss In Boots, en ondergaan ze een zeer grote verandering in de hoop dat Fiona daardoor voor Shrek zal blijven kiezen.

Dit verhaal bouwt verder op de eerste film zonder er veel van af te wijken, sterker nog, naar het einde toe beginnen de films steeds meer op elkaar te lijken, en beide eindes zijn vrijwel hetzelfde. Dat mag de pret echter niet drukken, want de grappen zijn ook leuk gebleven. Het vervolg bevat nog meer verwijzingen naar Disney, andere sprookjes, films en popcultuur dan de vorige film, en bijna allemaal zijn ze op de een of andere manier wel leuk. Zo is daar de koning met de stem van Cleese die net doet alsof hij last heeft van een oude oorlogswond, net als het personage van Cleese in Fawlty Towers ooit deed. Far Far Away is Hollywood, inclusief de grote letters op de heuvel, en het bal is net als de Oscars, inclusief Joan Rivers die nu sterren als Hans & Grietje, Kleinduimpje en Doornroosje op hun uiterlijk beoordeelt. Boven het bed van Fiona hangt uit haar jonge jaren nog een poster van Sir Justin en op televisie is de serie Knights te zien. Dit alles is slechts een kleine greep uit de talloze verwijzingen en grappen uit de film.

Zoals ook in deel een zijn het de bijfiguren die de show stelen terwijl de hoofdpersonen eigenlijk niet zo grappig zijn. Donkey krijgt dit keer concurrentie van Puss In Boots als het op het grappigste personage aankomt, maar wint de strijd uiteindelijk met gemak. Hij doet praktisch hetzelfde als in het eerste deel, maar de grappen zijn nog niet oud geworden. Net zoals de gehele film: niet meer origineel en niet meer verrassend, maar nog wel minstens even grappig en nog steeds totaalamusement. Bij Dreamworks maakt men dan misschien niet zulke mooie animatie als bij Pixar, maar men weet wel beter hoe men zowel een jong als een oud publiek kan bereiken en beiden kan amuseren. Dreamworks kan de strijd met Pixar dan ook nog wel even aan. Voorlopig loopt Dreamworks met Shrek 2 in ieder geval weer even aan kop. Of dat dit najaar ook nog zo blijft is nog maar de vraag (dan komt Dreamworks met Sharktale terwijl Pixar met The Incredibles komt), maar op dit moment is Shrek de koning van het Amerikaanse animatieland.