Bird Box
Recensie

Bird Box (2018)

Prima postapocalyptische film maakt potentie niet helemaal waar.

in Recensies
Leestijd: 3 min 4 sec
Regie: Susanne Bier | Cast: Sandra Bullock (Malorie), John Malkovich (Douglas), Sarah Paulson (Jessica), Lil Rel Howery (Charlie), Trevante Rhodes (Tom), BD Wong (Greg), e.a. | Speelduur: 123 minuten | Jaar: 2018

Soms zou je willen dat Netflix iets beter zou zijn in het timen van de release van zijn films. Mowgli kwam zo'n twee jaar na The Jungle Book uit en riep behoorlijk veel vergelijkingen op. Nu brengt Netflix ons Bird Box, een postapocalyptische film die heel erg doet denken aan A Quiet Place. Beide films spelen zich af in een postapocalyptische wereld. In de ene film mogen aliens je niet horen, in deze film mag jij ze niet zien. In beide gevallen leidt contact met de wezens tot de dood.

Bird Box is een aparte film met behoorlijk wat potentieel. Centraal staat Malorie, een dame die samen met twee jonge kinderen een veilige plek probeert te bereiken. Dat is moeilijk, want ze dragen een blinddoek. Als ze die niet dragen, gaan ze sowieso dood. De film heeft immers een duidelijk uitgangspunt: als je kijkt, ben je er geweest. Dat is ook meteen de boodschap die we in het begin meekrijgen tijdens een terugblik op het verleden.

We zien dat Malorie bij haar zus woont. Ze is na een onenightstand zwanger geraakt en heeft geen contact meer met de vader. Ondertussen horen we mensen praten over mysterieuze gebeurtenissen, waarbij velen de dood vinden. Malorie gelooft er niet zo in, tot ze zelf de gebeurtenissen meemaakt en haar zus op gruwelijke wijze zelfmoord pleegt. Het is voor de mensen bij wie ze in huis kan schuilen al snel klip en klaar: als je 'het' ziet, ga je dood. Een beetje gehaast voelt dat wel: er gaat geen enkel proces aan vooraf. Mensen snappen gewoon meteen wat er aan de hand is en als kijker moet je dat accepteren. Daar 'het' zich langzaam verspreid heeft, zou je je kunnen voorstellen dat mensen wel enige context hebben over wat er aan de hand is, ware het niet dat we vlak daarvoor nog hoorden dat veel onzeker is.

Na deze introductie wordt Bird Box een vrij standaard survivalfilm, waarin een groepje mensen probeert te overleven. We weten dat ze daar vermoedelijk niet allemaal in slagen, want Malorie moet op een later moment in haar eentje bij een veilige plek zien te komen. Het is dus afwachten hoe de personages zichzelf van het leven beroven. Daardoor vervliegt de nodige spanning, maar regisseur Susanne Bier laat goed zien hoe ontzettend claustrofobisch het moet zijn om in een wereld te leven die in elkaar stort en te weten dat het einde nadert.

Tegenover de terugblik staan de scènes waarin Malorie met haar kinderen bij de veilige plek probeert te komen. Die nemen ongeveer de helft van de film in beslag, waarmee het geheel mooi gebalanceerd is. Bird Box wisselt de twee verhalen af, maar verschuift de aandacht langzaamaan. De enige constante is Sandra Bullock, die Malorie met verve speelt. Ze heeft gezelschap van onder meer John Malkovich die de rol van Douglas speelt. Hij vangt iedereen op in zijn huis, terwijl hij dat eigenlijk niet wil. Hij probeert vooral te overleven en een stuk in zijn kraag te drinken.

Het voelt alsof er veel meer in Bird Box had gezeten. Er zijn spannende momenten, maar ze voelen ook een beetje leeg. Susanne Bier zet samen met scenarist Eric Heisserer interessante thema's op, maar ze blijven onderbelicht. Doordat die intelligente onderlaag onvoldoende aandacht krijgt, is Bird Box lang niet zo goed als A Quiet Place. Houd je van spannende postapocalyptische films met een apart uitgangspunt, dan zul je je prima amuseren met deze nieuwe Netflix Original. Bird Box is vanaf 21 december te streamen op Netflix.