Recensie

All Day and a Night [Netflix] (2020)

Deze gangsterfilm maakt niet alle pretenties waar, maar speuren naar wat de maker ermee wilde is plezierig.

in Recensies
Leestijd: 3 min 38 sec
Regie: Joe Robert Cole | Scenario: Joe Robert Cole | Cast: Ashton Sanders (Jahkor Abraham Lincoln), Jeffrey Wright (J.D. Lincoln), Isaiah John (TQ), Kelly Jenrette (Delanda), Shakira Ja'nai Paye (Shantaye), Yahya Abdul-Mateen II (Big Stunna), James Earl (Thug'ish T-Rex), Stephen Barrington (Malcolm), e.a. | Speelduur: 121 minuten | Jaar: 2020

Als Malcolm met zijn scharrel en haar dochter dronken thuiskomt, bevriest dochterlief plotsklaps. Iemand wacht hem op met een geladen pistool. In één klap is hij nuchter. Hij probeert de boel te sussen, maar tevergeefs. De jongeman, Jahkor, leegt het vuurwapen op hem en zijn dame. Dit is namelijk het verhaal van deze Jah, een jonge gangsterrapper, en hoe hij ertoe kwam deze dubbele moord te plegen.

"Waarom?" Onze held Jahkor beklaagt zich erover dat mensen deze vraag alleen stellen omdat ze een makkelijk antwoord willen, terwijl dat er niet is. De film trekt er vervolgens twee uur voor uit om langzaam alle puzzelstukjes te geven, met flashbacks naar zijn jeugd en de dertien maanden die tot zijn wandaad hebben geleid, maar ook beelden van hoe Jahkor in de gevangenis zijn vader J.D. weer tegen het lijf loopt. Zij hebben op zijn zachtst gezegd een ingewikkelde relatie.

Schrijver en regisseur Joe Robert Cole is niet zomaar een frisse naam in het filmlandschap. Na zijn regiedebuut Amber Lake schreef hij mee aan Black Panther en pende hij misschien wel de twee beste afleveringen van het eerste seizoen van tv-drama American Crime Story over de zaak rond O.J. Simpson. Met All Day and a Night bijt hij zich opnieuw vast in de rassenproblematiek van Amerika, en als hij een belofte waarmaakt dan is het wel dat hij de boel niet versimpelt.

Dat Cole een goede naam aan het opbouwen is zie je overigens ook aan de prachtcast. Jeffrey Wright maakt van pa JD een prachtrol, en brengt prachtig verschil aan tussen een jongere, criminele en drugsverslaafde versie voor wie vaderschap te veel is en anderzijds de oudere gehavende JD. Die is altijd op zijn hoede en beschikt over enige gevangeniswijsheid. Ook lof voor Yahya Abdul-Mateen II als Big Stunna, de lokale gangsterbaas die alles op een rijtje heeft. Als hij op een drukke straat iemand neerschiet, kan niemand hem pakken, en Abdul-Mateen speelt hem meer dan overtuigend. Deze acteur gaat nog een grote worden.

Maar centraal staat natuurlijk de rol van Ashton Sanders, die eerder al het middenstuk van het alom geprezen Moonlight op zijn sterke acteerschouders droeg. Hij flikt het opnieuw, nu als een introspectieve crimineel die altijd op de ergste uitkomst rekent en worstelt met de erfenis van slechte eigenschappen van zijn vader. Zijn diepe bromstem zucht onder de druk van zijn bestaan. Zijn enige hoop is zijn raptalent, alleen anderen moeten dat nog ontdekken. Sanders straalt ook een prachtige wanhoop uit op de momenten dat zijn personage dingen doet, waarvan hij weet dat ze niet goed voor hem zijn.

Het punt waarop de film het meest tekortschiet is in het karakteriseren van de vriendschap tussen Jah en TQ. Deze bevriende drugsdealer is altijd in de buurt, en de film maakt nooit duidelijk waarom. Totdat het daarvoor te laat is. Dit had een van de grote vriendschappen in de film moeten zijn. Maar nu kun je jezelf terecht afvragen of ze een betere reden hebben om zo vaak met elkaar op te trekken, dan dat ze elkaar nog kennen van de basisschool. Het is makkelijk om de acteur daar de schuld van te geven, maar het probleem ligt waarschijnlijker in het schrijfwerk dat het belang van deze vriendschapsband te lang probeert te camoufleren. Als de clou niet wordt opgebouwd is het geen clou.

Als je erover nadenkt, worden kleine verhaalelementen als deze niet verspild. Ze hebben allemaal iets te maken met de gecompliceerde situatie die regisseur Cole probeert de schetsen. Maar dat is het punt: als ze krachtiger waren uitgevoerd, zou je er niet over hoeven na te denken. Dan wist je het. Als alleen de grote lijnen bijblijven, lijkt een film als deze te veel een afgezwakte versie van genreklassiekers zoals Boyz n the Hood. Scènes waarvan het belang later pas blijkt, lijken nu te worden weggegooid. Dat maakt van All Day and a Night een wat middelmatig geheel, maar wel één waar een veel betere film in verstopt zit. Daarnaar zoeken is een leuk spelletje.


All Day and a Night is sinds 1 mei te zien bij Netflix.