Regie: Casper Christensen, Anthony Hines | Scenario: Casper Christensen, Anthoney Hines | Cast: Jack Whitehall (Charles), Shailene Woodley (Elaine), Paul Jurewicz (Ashley), Paul Rust (Zach), Samantha Ashley (Deputy Chavez), e.a. | Speelduur: 93 minuten | Jaar:

In komedies is er altijd wel ruimte geweest voor improvisatie, maar vanaf eind jaren negentig werd er echt ruim baan voor gemaakt. Vooral in producties van Judd Apatow, zoals Anchorman. Dat werkte toen regelmatig, maar steeds vaker werd het merkbaar dat een acteur vooral zichzelf heel grappig vond en dat ze er op de set om konden lachen. Mede daarom is er al lange tijd geen geniale dijenkletser meer geweest. Robots is misschien geen meesterwerk, maar maakt in ieder geval weer gebruik van de middelen die een film echt grappig kunnen maken.

Charles is een luie zak die geen moeite wil stoppen in werk of zelfs vrouwen versieren. Het is het jaar 2045 en er bestaan robots, dus hij laat er eentje die precies op hem lijkt de vuile was doen. Zodra zijn robot een nieuwe vrouw aan de haak heeft geslagen, neemt Charles zijn plek in om met haar in bed te duiken. Totdat Elaine verschijnt: zij charmeert de robot zo dat die gevoelens begint te ontwikkelen. Dat is het begin van een hoop ellende, voor zowel Charles als Elaine.

Robots opent met een speech bij de muur tussen de VS en Mexico, die in 2045 eindelijk is afgebouwd, waarmee meteen wordt getoond hoe robots tegenwoordig de simpele klusjes uitvoeren die Amerikanen voorheen aan immigranten overlieten. Deze kritische noot op de maatschappij en politiek komt daarna nergens meer terug.

Daarop volgt een leuk bedacht verhaal, gebaseerd op een novelle, dat begint met een 'wat als'-principe dat vervolgens volledig de mist in gaat. Op een grappige wijze, want dit is een komedie. En dan ook nog eentje waar zowaar hardop om gelachen kan worden. De twee regisseurs begrijpen dat humor veel beter werkt wanneer acteurs hun grappen kurkdroog uitspreken. Er is maar een acteur, die het personage van een collega van Charles speelt, die zichzelf lollig vindt en daarmee de flauwste uit de cast is.

Al snel wordt duidelijk hoe deze film gaat eindigen, maar de weg ernaartoe blijft onvoorspelbaar. De verzonnen toekomst van een wereld met robots is geloofwaardig, en daarmee ook het feit dat het verboden is voor een burger om een robot te maken die zich voordoet als hem/haar/zij.

Ook meteen helder is Charles, een vervelende vent die vrouwen misleidt en zijn trouwe robot behandelt als een stuk vuil. Heerlijk wanneer hij de ellende op zijn dak krijgt, maar toch is er een sluimerende potentie dat deze man zich kan verbeteren. Komiek Jack Whitehall speelde voornamelijk sullige bijpersonages, maar sinds hij wat ouder is geworden (en een baard heeft laten groeien) mag hij steeds vaker de hunk spelen.

De vonk tussen hem en tegenspeelster Shailene Woodley is voor het oog van de camera niet bijzonder spetterend. Robots moet het vooral van de humor en het verrassende plot hebben, het romantische aspect is het minst interessante onderdeel. Robots is op de robots niet futuristisch - alhoewel er tal van grapjes zijn die gebruik maken van de tijd waarin het zich afspeelt; 'Ik zei steeds "Kanye". Of had ik soms "vice-president West" moeten zeggen?'

De lol zit hem zowel in het verhaal als de dialogen. Plotelementen en het verloop daarvan bevatten veel grappen, er gebeurt van alles op de achtergrond en dan zijn er nog de losse opmerkingen van Charles en Elaine. Die vooral hilarisch zijn, door hoe ze hun tekst kalm en natuurlijk uitspreken. Er zitten ook een paar hysterische momenten in, zoals wanneer robot Elaine seks probeert te hebben met een tegenstribbelende Charles, maar ook dat is zo realistisch uitgevoerd dat het moeiteloos op de lachspieren werkt.

Het is de voorspelbare en geforceerde conclusie die de hoog geplaatste lat voor Robots op het laatste moment een stuk verlaagt. Een film als deze mag zeker een happy ending hebben, maar er is gekozen voor de makkelijkste optie daarin. Jack Whitehall toont met deze film dat hij qua leuke verschijning en humor de Hugh Grant van de jaren twintig zou kunnen zijn. Of hij dat zelf wil, is een tweede.

Robots is te zien bij Prime Video.