Sommige films leunen zo sterk op een concept dat het cruciaal is dat het de volledige speelduur blijft boeien. Lukt dat niet, dan dreigt een eindeloze herhaling van zetten en wordt het uitgangspunt tot op het bot afgekloven. Aan deze symptomen lijdt het bij vlagen surrealistische Spaanse drama The Other Way Around.
Het surrealisme schuilt vooral in de meta-aanpak die regisseur en scenarist Jonás Trueba hanteert. Hij toont ons een stel dat na zo'n vijftien jaar samenzijn concludeert dat de koek op is. Waarom blijft in het ongewisse. Het stel verfilmt bovendien hun eigen leven. Ale neemt de rol van regisseur op zich, terwijl haar echtgenoot Álex als acteur in zijn eigen film fungeert. Trueba laat werkelijkheid en vermeende fictie voortdurend door elkaar lopen.
De gelaagde aanpak komt ook tot uiting in de manier waarop Ale en Álex omgaan met hun voornemen. Ze hebben samen een mooie tijd gehad en besluiten op suggestie van Ales vader hun huwelijk officieel te beëindigen met een groot feest. Het overgrote deel van Trueba's drama draait vervolgens om hun pogingen hun omgeving duidelijk te maken wat ze van plan zijn. En vooral waarom dit een goed plan is.
Het blijkt een vermoeiende onderneming. Het construct dat Ale en Álex nastreven klinkt aanvankelijk nog aannemelijk, maar voelt gaandeweg steeds geforceerder. Het lijkt alsof de geliefden hun mantra blijven herhalen in de hoop dat ze er uiteindelijk zelf in gaan geloven. Wellicht is dit het gevolg van de nauwe samenwerking tussen de regisseur en zijn hoofdrolspelers bij het schrijven van het scenario.
Het eindeloos uitkauwen van het idee dat een relatiebreuk ook gevierd kan worden, doet de impact weinig goed. Trueba schetst het sociale netwerk van Ale en Álex en laat, paradoxaal genoeg, vooral zien waarom de twee onmogelijk zonder elkaar kunnen. Dat neemt niet weg dat de acteurs hun rollen vakkundig en subtiel neerzetten. Zo gekunsteld als het idee is waarmee ze hun vrienden en familie overvallen, zo innemend zijn hun karakters.
Er wordt wel eens gezegd dat elk verhaal, of het nu in een boek of in een film is, primair draait om conflict. In het geval van Ale en Alex speelt dit conflict vooral in hun hoofden. Op het scherm wordt opvallend weinig geruzied. Misschien wil Trueba illustreren dat niet elk stel met gekift uit elkaar gaat. Maar waarom deze liefde überhaupt is gestopt, blijft het mysterie dat voortdurend in de lucht hangt. Sommige vragen hebben geen antwoord nodig, maar The Other Way Around schreeuwt er juist om.
