Last Vegas
Recensie

Last Vegas (2013)

Een droomcast zoals die van Last Vegas kun je bij wijze van spreken het telefoonboek laten voorlezen en dan is het nog interessant. Toch had er hier nog wat meer in gezeten.

in Recensies
Leestijd: 2 min 57 sec
Regie: Jon Turteltaub | Cast: Robert de Niro (Paddy), Michael Douglas (Billy), Morgan Freeman (Archie), Kevin Kline (Sam), Mary Steenburgen (Diana), e.a. | Speelduur: 105 minuten | Jaar: 2013

Er gaat flink wat verloren in de vertaling, maar een bekende Amerikaanse uitspraak zegt dat 'wat er in Vegas gebeurt in Vegas blijft'. De heren van The Hangover kunnen er over meepraten. De stad die uit het niets uit de grond werd gestampt in de woestijnstaat Nevada staat niet alleen bekend om zijn casino's en belachelijk grote hotels. Het is ook een populaire plek voor een flitshuwelijk (vaak met Elvis-imitator) en natuurlijk een vrijgezellenfeestje, waarbij je je schandelijk mag misdragen. Vier krasse knarren uit New York, die ooit bekend stonden onder de zelfverzonnen geuzennaam 'The Flatbush Four', besluiten de boel onveilig te maken in Las Vegas.

De heren zijn al in de zeventig en wonen inmiddels in andere delen van het land met ieder zo hun eigen sores. Zo kampt mopperpot Paddy een jaar na het overlijden van zijn vrouw nog steeds met zijn immense verlies en komt zijn appartement nauwelijks nog uit. Archie woont bij zijn zoon die hem behandelt als een kleuter, compleet met voedselvoorschriften en avondklok. Sam is gelukkig getrouwd, maar zit ook flink onder de plak. Billy, tot slot heeft het op het eerste gezicht het beste voor elkaar. Uitgerekend op de begrafenis van een goede vriend vraagt hij zijn vriendin van begin dertig ten huwelijk. Als Billy's vrienden horen van zijn trouwplannen besluiten ze nog eenmaal als de legendarische The Flatbush Four de bloemetjes buiten te zetten in Vegas.

Stop Robert De Niro, Michael Douglas, Kevin Kline en Morgan Freeman bij elkaar op de loonlijst van een komedie en het maakt eigenlijk niet eens meer uit wat ze doen. Dit moet regisseur Jon Turtletaub ook hebben gedacht en daarmee komt hij inderdaad een heel end. Naarmate zijn Vegas-avontuur vordert, maken de humor en meligheid langzaam plaats voor wat meer drama. Vooral de personages van De Niro en Douglas hebben nog wat met elkaar uit te praten. Het leidt ook nog eens tot nieuwe conflicten, waardoor hun vriendschap telkenmale flink op de proef worden gesteld.

Ondanks het uitgangspunt is Last Vegas van een ander allooi dan The Hangover. Deze oudere heren weten donders goed wat ze doen. Ze hebben het gevoel dat ze nog één keer moeten knallen, voor ze definitief tussen zes plankjes liggen. Ze benaderen hun sterfelijkheid allemaal op hun eigen unieke manier. Billy door een jongere vrouw te trouwen en Sam heeft juist een carte blanche van zijn vrouw om vreemd te gaan. Paddy had na het verlies van zijn vrouw lange tijd geen oog meer voor de dames, maar valt als een blok voor een zwoele jazz-zangeres. Freeman is de kwajongen die wil aantonen dat hij nog best een feestje kan vieren.

Er schuilt een flinke dosis zelfspot in de humor tussen de vier senior vrienden. De grappen over Billy's belachelijk jonge vriendin en Sams libido liegen er niet om. Dit zijn echter mannen die volstrekt eerlijk tegenover elkaar lijken te kunnen zijn, maar bij wie onderhuids toch nog wel de nodige frustraties leven. Met zo’n solide basis is het dan ook jammer dat scenarist Dan Fogelman niet wat meer op het dramatische vlak durft door te pakken. Dit had namelijk prima gekund, zonder afbreuk te doen van de onderlinge liefde en humor van de mannen. Er zit wel degelijk een klein toefje welgemeende ernst in het scenario. Dit komt de kijker nu rauw op zijn dak vallen, omdat het omkleed wordt door te veel luchtigheden.