Filmliefhebber zijn heeft zo zijn keerzijde: wie duizenden titels achter de kiezen heeft is minder snel te verrassen. En ziet het al snel als nieuwe films eigenlijk dik leentjebuur spelen bij oudere films. Nu kan er zeker iets gezegd worden voor 'beter goed gejat dan slecht bedacht'. Maar Ash is een voorbeeld van 'slecht bedacht'. Daar zit niet slechts de filmliefhebber niet op te wachten, maar eigenlijk toch gewoon niemand?
Riya ontwaakt met geheugenverlies: ze weet niet wie of waar ze is, maar ze lijkt gestrand te zijn op een onbekende planeet met vermoorde crewleden om haar heen. Op één na, zo blijkt wanneer Brion opduikt. Samen met zijn hulp probeert ze uit te pluizen wat er gebeurd is, en deze plek zo snel mogelijk achter zich te laten.
Wat er gebeurd blijkt te zijn en hoe dit verteld wordt is saai en vooral gejat uit eerdere films. Er kan per segment letterlijk worden opgenoemd uit welke film het is geleend. Wie toch perse Ash wil zien kan voor de lol een drankspelletje doen, en een shot nemen wanneer er weer een bepaald moment voorbijkomt dat is afgekeken van een reeds bestaande titel.
Het geheel oogt als een muziekvideo, met bonte kleuren en hier en daar wat rookmachines. Door de belichting zijn er in het eerste half uur enkele beelden, waarin hoofdactrice Eiza Gonzáles met haar perfecte huid zowaar geanimeerd lijkt te zijn. Al die kleuren moeten wellicht een sciencefictionsfeer oproepen maar werken vooral afleidend.
Over animatie gesproken: de kwaliteit van de computereffecten doet vermoeden dat Ash een film is met een zeer laag budget. Het is niet om aan te zien, er zijn videospellen die realistischer ogen. Als Ash nou een scenario had van de bovenste plank was dit te vergeven, maar het verhaal is behalve een mix van jatwerk ook nog eens saai. Dus waarom is hier überhaupt geld in gestoken?
En waarom leent prijswinnend acteur Aaron Paul zich voor zoiets? Hij heeft sinds zijn grote doorbraak in Breaking Bad nooit stilgezeten. Dit moet haast een vriendendienst zijn geweest. Hij geeft ook zichtbaar wel iets, maar verre van alles. Dat geldt ook voor de rest van de cast.
Geen idee wat de makers van Ash met dit verhaal willen vertellen. Het lijkt eerder het type project, waarbij de filmmakers zonder talent zo graag een film wilde maken zoals de films die ze zelf supercool vinden. Het komt vaak voor, maar meestal krijgen dit soort scripts geen groen licht. De man die het scenario pende, Jonni Remmler, heeft dan ook een flinterdun CV.
Ash is de moeite waard voor kijkers die nog niet al te bekend zijn met het sciencefictiongenre, die graag even anderhalf uur vermaak willen tijdens een avondje thuis. Doorgewinterde cinefielen kunnen deze beter overslaan. Bij hen veroorzaakt Ash alleen maar irritatie en is een verkwisting van tijd. Prime Video brengt deze film uit met hun overgekochte MGM-logo erop geplakt. Daarop staat "kunst ter wille van kunst." De originele oprichters van MGM draaien zich om in hun graf.
Ash is te zien bij Prime Video.
