Jon leidt een simpel leventje waarin maar een paar dingen belangrijk zijn: zijn familie, zijn auto, trainen in de sportschool, zijn wekelijkse bezoekje aan de kerk en uitgaan met zijn vrienden. De disco is zijn jachtterrein alwaar hij met zijn vrienden op zoek gaat naar nieuwe veroveringen. De daar aanwezige meisjes worden luidruchtig voorzien van commentaar en beoordeeld met cijfers. Het versieren van de dames kost Jon weinig moeite: elke week slaat hij wel weer een andere 'acht' of 'negen' aan de haak. Het zijn deze veroveringen die hem de geuzennaam 'Don' Jon opleveren.
Maar ondanks dat Jon dus niet bepaald verlegen zit om seks, gaat er voor hem niets boven porno kijken op zijn laptop. Want, zo vertelt Jon in een voice-over, porno is in alle opzichten beter dan het echte werk: het ziet er beter uit, je kunt het bekijken vanuit alle denkbare shots, in porno komen de meest creatieve standjes voorbij en niet te vergeten: unlike porn, real pussy can kill you. Jons pornoverslaving gaat zo ver, dat hij zelfs regelmatig ook ná een vrijpartij met een van zijn vele onenightstands nog even achter zijn laptop gaat zitten. Maar als Jon tijdens weer een avondje stappen een onvervalste tien tegen het lijf loopt, de bloedmooie Barbara, wordt hij voor het eerst verliefd. Barbara moet echter niks hebben van mannen die porno kijken: dat past immers niet in het door haar geliefde romantische films gecreëerde beeld van de perfecte relatie. Lukt het Jon zich voor haar van zijn verslaving te ontdoen?
Joseph Gordon-Levitt schreef zelf het script voor Don Jon en neemt en passant ook nog de regie én de hoofdrol voor zijn rekening. Hij maakt hiermee, na het regisseren van enkele shorts, zijn speelfilmdebuut als regisseur. Hij schreef de rol van Barbara met specifiek Scarlett Johansson in gedachten en was blij verrast toen ze de rol ook daadwerkelijk aannam. Voor de hoofdrol zou Gordon-Levitt in eerste instantie zijn goede vriend Channing Tatum op het oog hebben gehad, maar hij besloot uiteindelijk toch zelf de hoofdrol op zich te nemen.
Die hoofdrol speelt Gordon-Levitt met verve. Dat hij als acteur van vele markten thuis is, is bekend: hij switchte de afgelopen jaren met ogenschijnlijk gemak tussen lowbudget romcoms, grootschalige actiefilms en inventieve sciencefiction. Dat hij goed kan acteren bewees hij ook al meerdere malen. Ook Don Jon zet hij overtuigend neer als een typische macho die in werkelijkheid minder goed weet wat hij wil dan hij zelf denkt. Scarlett Johansson speelt als Barbara ook een hele leuke rol, al blijft haar personage meer hangen in een typetje. In de bijrollen treffen we de altijd uitstekende Julianne Moore als Dons medestudente en tegenpool Esther en Tony Danza is perfect gecast als Dons vader.
Don Jon is een film over hoe media tot onrealistische verwachtingen in relaties kunnen leiden.
Voor Jon komen die verwachtingen door de onwerkelijke seks uit zijn pornofilms, terwijl Barbara haar relaties met haar geliefde chick flicks vergelijkt. Gordon-Levitt verwerkt dit thema tot een verfrissende film die een serieus onderwerp op luchtige wijze weet te brengen. Want ook al is elke verslaving een ernstig probleem, een verslaving aan porno leent zich natuurlijk uitstekend voor wat gepast gegniffel en dat laat Gordon-Levitt dan ook niet na. Hij benadert zijn onderwerp met de nodige humor, maar doet dat zonder zijn personages daarbij belachelijk te maken. Komedie en drama sluiten naadloos op elkaar aan, en dat is knap. Gordon-Levitt bewijst met Don Jon dus ook als schrijver/regisseur het nodige in zijn mars te hebben en heeft het in zich om zijn carrière op meerdere fronten te laten slagen. We blijven hem in de gaten houden.
