Regie: Rako Prijanto | Scenario: Alim Sudio | Cast: Anantya Kirana (Alana), Sultan Hamonangan (Rabin), Alex Abbad (Jack), Marsha Timothy (Murni) e.a. | Speelduur: 86 minuten | Jaar: 2023

Ga niet mee met vreemde mannen, vertellen ouders tegen hun kinderen. Voor wie niet luisteren wil, is de Indonesische horrorfilm Monster een rampscenario om lering uit te trekken. Bovendien is dit niet enkel het geval voor stoute kinderen, maar ook voor filmstudenten is dit een les over hoe je vooral niet een film moet maken.

Het gestommel, gekreun en geklungel van twee kinderen vormt de spil van het verhaal. Zijn het broer en zus, vriendjes, klasgenootjes? Joost mag het weten, want de film legt zichzelf de regel op geen dialoog te gebruiken. Erg origineel is dat niet, want de makers geven zelf toe dat de film een directe remake is van de Amerikaanse thriller The Boy Behind the Door uit 2020. Binnen de eerste vijf minuten pikt een enge man de kids op en brengt ze naar zijn huis om ze te fileren.

Met een plot, dat AI nog beter had kunnen bedenken, rekken de makers het kat-en-muisspel op tot vervelens aan toe. Het feit dat het hele scenario opgelost had kunnen worden met één appje of één noodoproep, helpt weinig om het stuntelige regiewerk te verdragen. Uit alles blijkt hoe klein het budget was en hoe onervaren de betrokkenen. Voor een korte film was dit nog te vergeven geweest, maar voor pakweg anderhalf uur aan monsterlijk saai materiaal is dat niet het geval.

De gimmick dat er geen dialoog in de film voorkomt lijkt bedoeld te zijn geweest om een enge thrillersfeer neer te zetten. Maar wat als pluspunt bedoeld was, blijkt de doodslag te geven. Zonder enige vorm van personage-ontwikeling of informatieverstrekking, blijven de personages zo plat als maar kan. De kinderen zijn puur responsief en manisch, en de enge man is de belichaming van het kwaad, herkenbaar door de grote mate waarin hij drinkt, rookt, gamet en kinderen in mootjes hakt. Toch zijn ze hem steeds te slim af; een bekend gegeven uit kinderfilms die in deze wannabe-horror in slechte aarde valt.

Bespaar jezelf de moeite, en zet Monster niet op. Duidelijk moest Netflix aan een zeker quotum komen van Indonesische producties, en dat is ze gelukt. Het resultaat is een rampzalige amateurproductie, dat nooit meer had moeten worden dan een vergeten script in een la. Dat dit debacle als representatief voor Indonesië op Netflix is gezet, is niet alleen een aanfluiting voor de kijker maar ook voor de gehele opkomende Indonesische filmindustrie.

Monster is te zien bij Netflix.