De kerstperiode is een van de schaarse momenten in het jaar waarop mensen elkaar nog de beste wensen versturen, door een veelal tastbaar kaartje op de bus te doen. Een van de belangrijkste fabrikanten van kaarten is Hallmark. Het Amerikaanse bedrijf draagt graag warme gevoelens uit waarbij liefde en familie centraal staan. Gelinkt aan de ansichtkaartenbusiness bestaat er in States zelfs een heel tv-kanaal van Hallmark, waarop dag en nacht relationele zoetsappigheden het glazuur van je tanden slaan.
Niet voor niets is december de maand waarop het kleffe formulewerk het meeste aftrek vindt bij een zwijmelend doelpubliek. De kerstfilms van Hallmark hebben de dubieuze eer een waar begrip te zijn en de romantische komedies van het kanaal worden inmiddels volop gekopieerd door de concurrenten. Netflix doet dit jaar een duit in het zakje met een losse variant op Tootsie, Mrs. Doubtfire en Yentl. Ook met de feestdagen blijkt het verkleden als de andere sekse een slecht plan.
Alleenstaande moeder Taylor zal wel moeten, want werkelijk alles valt in het honderd. Ze wordt ontslagen bij de lokale koekjesfabriek, ze heeft een huurachterstand van vier maanden en dochter Zoey had wel even mogen melden dat ze zich heeft opgegeven voor een peperdure snowboardacademie (die bestaan kennelijk). De overige ingrediënten van de kerstmix laten zich makkelijk sorteren.
Taylor was vroeger een rockster en bij de verkoop van oude platen komt ze de knappe vrijgezel Matthew tegen. Hij is het enfant terrible van een hotelmagnaat. Taylor zoekt een baan in het hotel van Matthews vader, dat weer verbonden is aan de snowboardopleiding van dochterlief. De vaste kerstman is ermee gekapt en in een totale desperate bui verkleedt ze zich als kerstman en krijgt de baan. Hoe zou dat toch verder gaan?
Nu is een genre schatplichtig aan een hoge mate van voorspelbaarheid, maar in My Secret Santa verloop alles wel heel schematisch. De juiste opmerkingen worden op het juiste moment gelanceerd. Matthew staat oog in oog met Taylor in een mannelijk dikmaakpak en verzucht steeds dat hij het gevoel heeft dat de kerstman hem zo bekend voorkomt. Tegelijkertijd mag Matthew zijn schuld inlossen bij zijn pa door de manager van het hotel uit te hangen, maar wordt hierbij tegengewerkt door de assistent van zijn pa - die ook op de positie aast.
Met Zoey moet uiteraard ook nog wat gebeuren, zodat Matthew en Taylor in elkaars armen kunnen vallen. Hiervoor wordt Taylors vorige leven als muzikant erbij gesleept, om de thematiek van het vrijzinnige leven dat ze ooit leidde aan te kunnen snijden. Als moeder is ze zo "verrekte serieus", verzucht Zoey tegenover Matthew. De opmerking belandt bij Taylor, die omslaat als een naald aan de dennenboom. Waardoor ze als kerstman de kindjes die op haar schoot komen zitten van moralistische tegeltjeswijsheden kan voorzien.
Het is bij kerstfilms van het romantische soort nooit de vraag óf de twee hunkerende vrijgezellen elkaar zullen vinden, maar hóe. Alles valt en staat dan met de aankleding en de invulling van de personages. Hier stelt filmmaker Mike Rohl flink teleur. Taylors gedwongen carrièremove is bedoeld om uit de geldproblemen te komen, maar wordt ingezet om de liefde te vinden. Hoe hard ze ook roept dat ze niet in de stemming is om te daten.
Tussen de hoofdrolspelers wil het ook niet echt vlammen, omdat ze slaafs hun tekstjes afdraaien en niets eigens in hun rollen weten te leggen. Daarvoor is het scenario ook te veel dichtgetimmerd met plotelementen die maar op één manier samen kunnen komen. My Secret Santa is ondanks het gegeven van een wanhopige vrouw die zich als kerstman verkleedt een fantasieloze invuloefening waarin de romantiek diep onder de sneeuw begraven ligt.
My Secret Santa is te zien bij Netflix.
