Veertiger Jason Statham is een man van veel talenten. Hij begon op de lagere school met voetballen, maar verlegde zijn interesses naar het wedstrijdduiken. Met deze sport kwam hij zelfs uit voor de Britse nationale ploeg. Dit leverde hem weer een baantje op als kledingmodel. En door deze job kwam hij weer in contact met regisseur Guy Ritchie, die hem een rol gaf in zijn debuutfilm Lock, Stock and Two Smoking Barrels. Statham groeide uit tot een populaire actieheld met rollen in The Transporter en The Italian Job. In het in New York gesitueerde Safe heeft Statham het aan de stok met zowel de Russische als de Chinese maffia
Statham speelt voormalig politieagent Luke Wright die zijn mager belegde boterham verdient met kooigevechten. Waarom hij uit het korps is getrapt is niet helemaal duidelijk, maar het heeft vast te maken met de ruwe, onconventionele methodes die hij erop nahoudt. In een metrostation komt Wright in aanraking met de Chinese Mei. Het meisje heeft een ongekend talent voor getallen en een ijzersterk fotografisch geheugen. Ze is door een New Yorkse bende uit een schoolklas in China geplukt en wordt aan het werk gezet om rekeningen te vereffenen en vooral een belangrijke code te onthouden die nodig is om veel geld binnen te harken. Wright heeft nog een appeltje te schillen met de Russen, omdat ze zijn vrouw hebben omgebracht en hem continu bedreigen. Als hij zich over Mei ontfermt, ontketent hij een wilde achtervolgingsstrijd.
Als je een kaartje koopt om Jason Statham aan het werk te zien dan weet je dat je een vermakelijke tijd tegemoet gaat, waarbij je niet al te veel na hoeft te denken. Luke Wright is het type ruwe bolster blanke pit. Zijn leven is een puinhoop en hij heeft niets meer te verliezen. Een nieuwe onvrijwillige baan als babysitter zal hem helpen om uit de neergaande spiraal te komen en te vechten voor een beter bestaan. Het zal allemaal best, maar de liefhebber van de betere actie ziet het liefst dat Wright het meisje in de speeltuin dropt en zijn wapens te voorschijn haalt. Safe lijkt dan ook alle momenten waarin Wrights personage wordt vormgegeven te hebben ingeruild voor vergeldingsacties en gewelddadige pogingen om zijn vijanden een kopje kleiner te maken.
De personages hebben weinig nuances meegekregen. Zelfs de politie en de burgemeester zijn corrupt. Door het gebrek aan realistische, goed uitgewerkte personages heeft regisseur Boaz Yakin dus wel behoorlijk wat te compenseren met de actie. Op dat vlak stelt hij ons echter hevig teleur. De agressieve Chinezen en Russen raken maar niet op en Wright werkt zich hersenloos door hele kuddes aan tegenstanders heen. Bescheiden hoogtepuntje is de massale bestorming van het chique hotel waar Wright zich met het Chinese meisje verschanst heeft. Mei fungeert hierbij als levend schild, maar haar aanwezigheid geldt niet als verzachtende omstandigheid.
Boaz heeft zijn actiefilm een emotionele lading willen meegeven, maar faalt in deze opzet finaal. Het valt te betwijfelen of het zijn doelgroep ene moer kan schelen. Daar moet dan echter wel spanning en sensatie tegenover staan. Yakin lost deze belofte slechts gedeeltelijk in met formulematige actiescènes, waarbij Statham in zijn eentje hele hordes tegenstanders neermaait. Een poging om de zaak nog wat meer gewicht mee te geven door een zijplotje over corruptie van de overheid in te bouwen strandt door een armoedige uitwerking. Safe zal de diehard actiefans die van het genre uit de jaren tachtig en negentig houden nog wel kunnen bekoren. Toch zullen ze niet veel nieuws voorgeschoteld krijgen. De ervaring die Yakin opdeed met het sportdrama Remember the Titans heeft hij voor dit actievehikel compleet overboord gegooid.
